 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1985/4255
K: 1986/294
T: 29.01.1986
DAVA : Abdurrahman' kasten öldürmekten, Habib'i silahla yaralamaktan ve izinsiz silah taşımaktan sanık İdris'in yapılan yargılanması sonunda, hükümlülüğüne ilişkin (Sivas Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 28.5.1985 gün ve 150/98 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık, müdahil ve Cumhuriyet Savcısı taraflarından istenilmiş olduğundan, dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılğı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanğın suçlarının sübutu kabul, bozma dışında oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdiri tahfife ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan müdahilin tahrikin yokluğuna ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine. Ancak:
Sanık, matul tarafı ile tarlasını bölen dere kenarında söğüt fideleri dikerken Hüseyin'in engellemek istemesi ve bu nedenle yaptıkları tartışmadan sonra "sana gösteririm" diyerek köyüne gelen Hüseyin'in yanına aldığı maktul Abdurrahman, mağdur Habip, Ömer Duran, Mehmet ile eş ve çocukları; kürek, balta ve kazmalarla sanığı kovalayıp tarlada döndürdükleri, bir ara atına binip kaçmak isterken önüne kesip engelledikten sonra sanığın "tabancam var gelmeyin, başımı belaya koymayın" demesine rağmen hamili silah sayılan aletlerle saldırılarını sürdürmeleri üzerine, filhaldef'i zorunluluğunun bais olduğu mecburiyetle ateş edip maktulü öldürdüğü ve mağduru yaraladığı dosya içeriğinden anlaşılmasına göre, sanıın devam eden saldırılar karşısında maktul ve yakınlarının ayak nahiyelerine ateş etmek suretiyle saldırıları bertarfa etmek olanağı varken, kasten hayati nahiyelere ateş etmek sretiyle zaruretin tayin ettiği hududu aştığı açıkça anlaşılmış, bu itibarla TCK.nun 448, 50, 59. maddeleri ile hükümlendirilmesi gerekirken, ağır tahrik kabul edilerek yazılı maddelerle hüküm kurulması.
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısı ve sanığın temyiz itirazları ve tebliğname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün gösterilen sebeble BOZULMASINA, yasal gereği kalmadığından müdahillerin depo paralarının geri verilmesine, 29.1.1986 günü oybirliği ile karar verildi.