 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E:1985/4091
K:1985/4548
T:25.12.1985
* HAKSIZ TUTUKLANMA NEDENİYLE ÖDENCE
ÖZET : Davacıların, 7 -8 ay firar olayını sürdürerek ödence istemlerine esas olan işlemlere kendi kusurlu davranışlarıyla neden oldukları anlaşıldığından, 466 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca isteklerinin benimsenmesi doğru değildir.
(466 s. KDYTK m. 4)
Adam öldürmek suçundan sanık olarak, (Erciş Ağır Ceza Mahkemesi)'nce yapılan yargılanmaları sonunda; beraatlerine karar verilen Ekrem, Kutbettin, Zahir ve Cemal'in tutuk kaldıkları günler için 466 sayılı Yasa uyarınca vaki tazminat istekleri üzerine, (Van Ağır Ceza Mahkemesi)'nce yapılan incelemede; dosyada miktarı yazılı maddi manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak adları geçen davacılara ödenmesine dair ittihaz olunan 28.5.1985 gün ve 98/84 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmiş Olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
1 - Patnos İlçesi Köyünden Abdülgani' nin öldürülmesi olayından sonra sanık olduklarından bahiste haklarında şikayet edilen davacılar Cemal, Kerem (Ekrem), Zahir ve Kutbettin'in firar ettikleri 23.9.1979 günlü zabıt varakaları ile tesbit edilmesi ve keyfiyetin Patnos Emniyet Komiserliği'nin 25.9.1979 gün ve C/52 sayılı yazısı ile o yer Cumhuriyet Savcılığına bildirilmesi ve sözü geçen Cumhuriyet Savcılığının (gıyaben tutuklanmalarına) karar verilmesini talep etmesi üzerine, Patnos Sulh Ceza Hakimliği'nin 1.10.1979 gün ve 1979/69 müt. sayılı kararı ile adı geçenlerin gıyaben tutuklanmalarına karar verildiği davacıların bu firarlarını 7 - 8 ay sürdürdükleri ve böylece tazminat taleplerine esas olan işlemlere tamamiyle kendi kusurlu hareketleriyle sebep oldukları Erciş Ağır Ceza Mahkemesi'nin 1980/134 esas. 1982/19 karar sayılı dosyası münderecaatından anlaşılmış bulunması karşısında Ceza Genel Kurulu'nun Dairemizce de uygulanan yerleşmiş görüşleri karşısında, 466 sayılı Kanunun 4. maddesi uyarınca davacıların tazminat isteklerinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde tazminatlara hükmedilmesi,
2 - Kabule göre de rençper oldukları bildirilen davacıların mevkuf kaldıkları tarihlerde yürürlükte bulunan (Asgari Ücret Tesbit Komisyonunun) tarım işçilerine ait asgari ücretler yerine yazılı şekilde fazla maddi tazminatlara hükmolunması,
Kanuna aykırı davalı Hazinenin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün açıklanan sebeplerden dolayı tebliğnamedeki düşünce hilafına (BOZULMASINA), depo parasının geri verilmesine, 25.12.1985 gününde oybirliği ile karar verildi.