 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1985/2488
K: 1985/3234
T: 24.09.1985
DAVA : Zaruretin tayin ettiği hududu tecavüz suretiyle Üzeyir'i kasten öldürmekten sanık Bayram, Veli'yi ayrı ayrı yaralamaktan ve saldırgan sarhoşluktan adı geçen sanık Bayram ile diğer sanıklar Ali ve Cuma'nın yapılan yargılanmaları sonunda; hükümlülüklerine ilişkin Burdur Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.4.1985 gün ve 137/40 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi Cumhuriyet savcısı ile sanık taraflarından istenilmiş sanık şartını yerine getirmiş sanık Bayram duruşma da talep etmiş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle karardaki açıklanan nedenle duruşmasız olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi :
KARAR : 1 - Sanık Bayram 26.4.1985 günlü dilekçesi ile temyiz hakkından vazgeçmiş olup sonradan vekilinin temyizi üzerine vazgeçme hakkındaki dilekçesi işleme konmamasını bildirmiş ise de, vazgeçme ile ıskat edilen temyiz hakkının yeniden kullanılması mümkün olmadığından bu sanığın temyiz isteğinin reddiyle incelemenin Cumhuriyet Savcısının temyizine hasrına,
2 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Bayram'ın suçunun sübutu kabul edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri hariç bir isabetsizlik görülmüş olduğundan Cumhuriyet Savcısının TCK.nun 50. maddesi uygulanmasındaki isabetsizliğe ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine Ancak :
A - Sanıklar Bayram Cuma ve Ali ile maktul Üzeyir ve mağdur Veli ve arkadaşları birlikte içki içerlerken sarhoşluğun verdiği etki ile aralarındaki önceki olayın tartışması üzerine başlayan kavgada karşılıklı taşlar atılır, ancak taraflar ayırt edilir, ne varki hareket etmek üzere olan mağdur Veli'nin at arabasının sanıklardan Ali tarafından durdurulması ile yeniden başlayan kavgada olaya karışan maktul Üzeyir'in hamili bıçakla sanık Bayram'ı vücudunun sol kol orta dıştan, sol el işaret parmağından sağ el enfiye boşluğundan ve sol glutealden olmak üzere 4 yerinden bıçaklaması ve saldırının artarak korumak maksadıyla filhal def'i zorumluğunun bais olduğu mecburiyetle bir kez bıçakla vurup öldürmesinde meşru savunmanın varlığı açık şekilde anlaşıldığı halde, TCK.nun 49/2. maddesi uyarınca ceza tayinine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, zaruretin tayin ettiği hududu aştığından söz ederek yazılı maddelerle hüküm kurulması
B - Kabule göre maktulün bıçakla saldırısını bertaraf amacıyla sanığın hamili bıçakla bir kez vurması ve olanağı varken eylemini sürdürmemiş olması dosya içeriğinden anlaşılmasına göre saldırıdan kurtulmak amacına yönelik bir darbe ile yetinmesinde öldürme kastının düşünülemeyeceği Adli Tıp Meclisi düşüncesinde belirtilen ölüm sebebi nazara alındığında, sanığın TCK.nun 452/2. maddesi ile hükümlülüğüne karar verilmesi gerekeceğinin düşünülmemesi
C - Sanıkların mağdur Veli'ye karşı müessir fiilden kamu davası açılmadığı halde yargılamaya devamla hükümlülüklerine karar verilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı sanıklar Ali ve Cuma'nın temyiz itirazları ile tebliğname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre sanık Bayram'ın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü değilse telle tahliyesi için Cumhuriyet Başsavcılığına yazı yazılmasına sanıkların depo paralarının geri verilmesine 24.9.1985 günü oybirliğiyle karar verildi.