DAVA : Ahmet'i 10 gün iş ve gücünden kalacak şekilde yaralamaktan sanık İbrahim'in yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin (Kadıköy 2. Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 1.10.1984 gün ve 37/132 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi müdahil tarafından istenilmiş, şartı yerine getirilmiş olduğundan dava dosyası C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

KARAR : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebepleri haricinde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan müdahil vekilinin suçun vasfına tecile ve bozma sebebi dışına yönelen sair temyiz itirazlarının reddine. Ancak:

Sanığın müdahile ait inşaatta tesisatçı olarak çalıştığı ve yanında yardımcı işçilerde çalıştırdığı ve yaptığı işe karşılık ücret isteği, müdahilin de pazartesi günü parayı vereceğini söylediği halde sözü geçen günde işi bitir parayı vereyim diye sözünü yerine getirmemesi sebebiyle çıkan tartışma sırasında sinirlenen sanığın eline geçirdiği demir çubukla müdahilin baş nahiyesi sağ paryetel ve frontal bölgesine vurarak onu cilt altı raddi yara ve sağ periorbital ekimoz ve travma ile ilgili olarak sağ kulakta uzuv tatili ve zaafı niteliğinde olmayan 75 desibellik nörosensoriel tipte işitme kaybı husule getirir ve on gün mutad iştigalini engel teşkil eder şekilde yaraladığı dosya münderecaatından anlaşılmaktadır.

Bu durum karşısında :

A) Sanık hakkında uygulanan TCK.nun 456/4. maddesinde öngörülen cezanın iki haddi arasında temel ceza tayin edilirken mağdurun raporunun derecesi ve vahameti ve sözü geçen madde fıkrasında yazılı iş ve gücten kalma süresinin azami haddinin meydana gelmiş bulunduğu nazara alınarak cezanın teşdiden tayin ve takdir edilmesi gerektiğinin hak ve nesafete ve muadelete uygun düşeceği gözetilmeyerek yazılı şekilde ceza tayini,

B) Olayda mağdurun sanığa verdiği işin yapılan bölümünün bir kısım ücretini vaadettiği günde ödemek suretiyle haksız davranışta bulunduğu ve bu halin TCK.nun 59. maddesinin tatbikini gerektirmeyen aynı Kanunun 51/1. maddesinin uygulanmasını icabettiren haksız tahrik vasfında olduğunun düşünülmemesi,

SONUÇ : Kanuna aykırı müdahilin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, müdahilin depo parasının geri verilmesine, 15.5.1985 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972