DAVA : Ali'yi taammüden öldürmekten, Abdurrahman'ı öldürmeye tam derecede teşebbüsten sanık Ali'nin yapılan yargılanması sonunda; 30 ay geceli gündüzlü bir hücrede tecrit edilmek suretiyle müebbet ağır hapis cezasıyla hükümlülüğüne ilişkin Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 25.1.1985 gün ve 157/5 sayılı hüküm re'sen temyize tabi olmakla beraber, duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından da istenilmiş şartı yerine getirilmiş olduğundan dava dosyası C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle, sanığın duruşmaya müdafii göndermemesi nedeniyle duruşmasız olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

KARAR : 1 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, öldürme suçu bakımından oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdiri cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın sübutuna ve öldürme yönünden vasfa yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine. Ancak:

A - Sanık Ali'nin kız kardeşi ile gayrimeşru bir hayat yaşayan ve cinsel ilişkide bulunan maktulün, bir süre sonra o kadını çocuğun olmuyor seni boşadım diyerek terkle babası evine göndermesi üzerine, sanığın maktulü taammüden öldürdüğü tüm dosya kapsamı ve mevcut delillerle anlaşılmış olmasına göre, maktülden sadır olan ve taammüden öldürme suçuna neden teşkil eden haksız hareketin bu suçu bakımından sanık lehine TCK.nun 51/1. maddesinin uygulanmasını gerektirir adi tahriki oluşturacağının düşünülmemesi,

B - Taammüdün, maktulün gayri resmi olarak birleştiği sanığın kız kardeşini çocuğun olmuyor seni boşadım diye terkle babasının evine göndermesinden kaynaklanıp mağdure değil maktulün şahsına ve bu haksız eylemine yönelmesine ve oluşa göre sanığın mağdura karşı eyleminin kasten ve tehevvüren öldürmeye tam teşebbüs suçunu oluşturmasına rağmen, bu suçu yönünden taammüdün varlığının kesin ve inandırıcı delillerinin neden ibaret olduğu da gösterilmeden fiiline uygun düşen TCK.nun 448, 62. maddeleri yerine 450/4, 62. maddelerle tecziyesi suretiyle suç vasfının tayininde yanılgıya düşülmesi,

SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu bakımlardan yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle hükmün gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, 4.6.1985 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972