 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1985/4033
K: 1986/2198
T: 29.05.1986
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, (Edremit Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirttilen gerekçelere binaen verilen 18.7.1985 tarih ve 149 - 295 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Davacı Ayşe, dava dilekçesinde kendisine ait dairelerdeki noksan ve ayıplı işler bedelini dava etmiştir. Borçlar Kanununun 359 ve 362. maddeleri gereğince; iş sahibi, imal olunan şeyin tesliminden sonra işlerin mutad cereyanına göre imkanını bulur bulmaz, o şeyi muayene ve kısırları varsa bunları müteahhide bildirmeye mecburdur. Yapılan şeyin sarahatten veya zımnen kabulünü müteakip müteahhit, her türlü mesuliyetten kurtulur. Ancak, müteahhidin kasden sakladığı usulü vechile muayenesinde müşahade edilmeyecek olan (gizli ayıp) konular hakkında mesuliyet bakidir.
Olayımızda davacının kendisine ait daireleri 1981 yılında teslim aldığı gerek yapı kullanma izin kağıdından, gerekse diğer delillerden anlaşılmıştır.Hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda ise ayıpların gizli veya açık ayıp nitelikleri belirtilmeden sadece değerleri saptanılmakla yetinilmiştir. O halde yukarda açıklanan yasa hükümleri uyarınca bilirkişiden saptanan noksanlık ve ayıpların gizli veya açık ayıp olup olmadıklarının tesbit ettirilmesi ve sonucuna göre davanın bu kalemleri hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda bir nolu bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin, diğer temyiz itirazlarının reddine, iki nolu bentte yazılı nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 29.5.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.