 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1985/1271
K: 1985/2770
T: 19.09.1985
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Kadıköy 1. İcra Tetkik Mercii Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 6.2.1985 tarih ve 1946-151 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalılar tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davalı alacaklı tarafından borçlu (T.Y.) aleyhine yapılan icra takibinde haczedilen telefon hakkında istihkak iddiası ile üçüncü kişi davacının açtığı dava kararında istihkak iddiasının sübutuna ve davanın kabulüne ilişkin karar, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Mahcuz telefon davacı adına Bakanlık tercihi olarak 5.10.1977 tarihinde tahsis edilmiş ve davacının işyerinde kurulmuştur. 21.2.1982 tarihli vekaletname ile davacının yetkili kıldığı vekili tarafından telefon idaresine verilen 6.8.1984 tarihli dilekçeye istinaden telefon borçlunun işyerine nakledilmiştir. Borçluya ödeme emrinin tebliğ edildiği 5.9.1984 tarihinde üçüncü kişi durumundaki davacının, borçlu işyerine naklettirmiş olduğu telefonu mükalemeye kapattırmak üzere dilekçe verdiği ve vekilini de azatettiği, müteakiben 13.9.1984 tarihinde telefonun borçluya ait işyerinde haczedilmiş olduğu anlaşılmaktadır.
Vekilin azli, daha önce vakalet yetkisi içinde yapılmış işlemleri hükümsüz kılmaz. Menkul mal hükmündeki telefonun tercihli bulunmasının icraen satış ve devrine mani teşkil etmediği hususu, icra dosyasına telefon idaresince gönderilen 10.10.1984 tarihli cevabı yazıdan anlaşılmakla, tetkik mercii kararındaki haczedilmezlik nedeni haklı ve yasal görülmemiştir. İcra ve İflas Kanunu'nun 97/a maddesine göre, bir menkul malı elinde bulunduran kimse onun maliki sayılır. Bu karinenin aksini ispat külfeti iddia eden kişiye düşer.
İstihkak davacısı, mahcuz malın borçlu elinde bulunmasını gerektiren hukuki ve fiili sebebe ve hadiseleri izah ve ispat etmediği cihetle davanın reddine karar verilmesi gerektiği halde, davanın kabulüne dair hüküm tesisi yanlıştır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, usul ve yasaya uygun olmayan Tetkik Mercii kararının davalılar yararına BOZULMASINA, 19.9.1985 gününde oybirliği ile karar verildi.