 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1985/653
K: 1985/3876
T: 28.05.1985
DAVA : Davacılar vekili tarafından, davalı Fatimatüzzehra aleyhine 8.7.1983 gününde verilen dilekçe ile şahsi hakka dayanarak tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın reddine dair verilen 12.10.1984 günlü hükmün yargıtay'ca, duruşmalı olarak incelenmesi davacılar Hasan ve Hüseyin vekilleri tarafından istenilmekle; dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Bozdoğan Noterliği'nin imza ve mühür onamını haiz 12.4.1960 gün ve 1564 yevmiye numaralı "Ortaklık mukavelesi" uyarınca Hasan ve Hüseyin, Şayeste adına tapulu olan, sonradan tapulama komisyonunca 188 ada 38 ve 39 parsel sayı ile tahdit edilen iki tarlayı, "zeytin fidanları dikmek, çapa vesair giderleri ödemek ve işçi ücretlerini karşılamak suretiyle" zeytin bahçesi haline getirmek, sözleşme gününden itibaren 10 yıl sonra bu iki taşınmaz halinde kabul ederek yarı yarıya paylaşmak, paylaşmayı müteakip Hasan ve hüseyin'e paylarına isabet eden kısmın ferağ takririni vermek üzere mülk sahibi Şayeste ile hasan ve hüseyin anlaşmışlardır. Anlaşma uyarınca Hasan ve hüseyin'in sözleşme konusu iki tarlayı zeytin bahçesi haline getirdikleri, Şayeste ile taşınmazı ikiye paylaştıkları ve herkesin kendisine düşen yerleri tasarruf ettikleri ve bu hususta taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmadığı dosya kapsamı, mahallen yapılan keşif ve uygulama, bilirkişi ve tanık sözlerinden anlaşılmıştır.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, mülkiyetin nakledilmesi bakımından davaya dayanak yapılan sözleşmenin niteliğinden kaynaklanmaktadır. Davanın hukuki dayanağını da MK.nun 655. maddesi delaletiyle 650. maddesi teşkil etmektedir. Şayeste, zeytin bahçesi haline getirilmek üzere iki kıta tarlasını davacılara teslim etmiştir. Davacılar, kendilerine teslim edilen iki tarlayı zeytin bahçesi haline getirmekle, 5.7.1944 gün 12/26 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında açıklandığı veçhile, iyiniyetle hareket etmiş sayılırlar, Muhik tazminatı da sözleşmenin tarafları belirtmişlerdir. Bu hususta, davacıların sözü edilen tarlaların zeytin bahçesi haline getirilmesi için sarfettikleri para ve emektir. Açıklandığı veçhile temliken tescil için MK.nun 655. maddesi delaletiyle 650. maddesinde öngörülen koşullar gerçekleşmiştir ve davanın özelliğine binaen mülkiyetin nakledilmesi için re'sen düzenlenmiş sözleşme aranmasına mahal yoktur. Davalı da, külli halefiyet yolu ile miras bırakanı Şayeste'nin borçlarından sorumludur. Bu itibarla, davanın kabulü gerekirken aksine bazı görüş ve düşünce ile reddi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA,istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine,6500 lira duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacılar Hasan ve Hüseyin'e ödenmesine, 28.5.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.