 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1985/2754
K: 1985/6943
T: 05.11.1985
DAVA : Davacılar vekili tarafından, davalı Ali aleyhine 30.4.1980 gününde verilen dilekçe ile temliken tescil istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda, davanın reddine dair verilen 6.12.1984 günlü hükmün Yargıtay'ca, duruşmalı olarak incelenmesi davacılar Halil, İsa ve salim vekilleri tarafından istenilmekle; dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü :
KARAR : Davacılar vekili, 107 parsel sayılı çekişmeli taşınmaz kapsamında kalan ve teknik bilirkişi krakosinde A, B ve C harfleriyle gösterilen yerleri, müvekkiler mezkür taşınmazın paydaşlarından Şerif (Erdinç)'in satın aldıklarından ve Ali paydaş olmadan önce bu yerlere ev yaptıklarından, ev ve müştemilatların değerleri zemin değerinden açıkca ziyade olduğundan, müvekkillerine ait olup şuf'a ilamı ile Ali namına tescil edilen payların davacılar adlarına temliken tescillerini istemiştir. Davacının niteliği itibariyle, yararlanma bakımından haricen taksim edilmiş olsa da 107 parsel sayılı çekişmeli taşınmaz müşterek mülkiyet halinde olup her cüz'ünde mülkiyet hakkı bulunan tüm paydaşlarına husumetin yöneltilmesi gerekir. Çekişmeli taşınmazın davalı Ali'den gayrı diğer paydaşları Mehmet ile (M.A.) veya mirascılarına husumet yöneltilmemiş ve davada sözü edilen kural hükümleri yerine getirilmemiştir. Esasen temliken tescil hakkı aynı değil kişisel bir hak sağlar. Mahkemeden temlik kararı alınmadan taşınmaz 3. kişilere geçerse yeni malike karşı dermeyan edilemez. Davalı Ali ve selefi Selime, davacılara pay satmamışlar, aleyhlerine bir hüküm kurulmamış ve temliken tescil hususunda bir hükmün varlığı da bildirilmemiş olmakla, davacıların kişisel haklarını davalıya karşı ileri sürmeleri mümkün değildir. Kaldı ki, şuf'a ilamı ile davalı Ali adına tescil edilen payların temliken tescili istenemez. Açıklanan durum karşısında davanın dinlenme olanağı yoktur ve tesis olunan hüküm bu bakımdan doğrudur.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarıın reddiyel usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, 5.11.1985 gününde oybirliği ile karar verildi.