 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1985/776
K: 1985/1204
T: 25.02.1985
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacılar avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine gereği konuşulup düşünüldü :
Davacılar Uşak Sarayaltı mahallesinde bulun K. Kiremit Fabrikasındaki sayı ve niteliklerin dilekçede açıkladıkları onyedi kalem eşyaya tarafların eşit paylarla ortak olduklarının tespitine karar verilmesini istemişlerdir.
Davalılardan M.Ç. dava konusu edilenlerin tümünün kendisinin olduğunu savunmuş diğer L.Ç. da bu savunmaya katılmıştır.
Mahkemece tanık sözlerin mahkemenin önceki 19.7.1974 günlü E.:1071/649 K: 1974/470 sayılı ilamına ve aralarında düzenlenen 20.5.1974 günlü sözleşmede kendisine daha fazla kar payı verilmiş olmasına dayanılarak dava konusu alet ve edavatı davalı M.Ç. ın satın aldığı kabul edilerek dava reddedilmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillere yasaya uygun gerektiri ci nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacılara aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları reddedilmelidir.
2 - Dava konusu onyedi çeşit eşya mahiyet itibariyle kiremit fabrikasına aittir. Kiremit fabrikasının 20.5.1974 günlü ortaklık sözleşmesine göre payları oranında davacılar ile davalı M.Ç. a ait olduğu kabul edilmiştir. bu yazılı delil karşısında dinlenenen tanık sözlerine itibar edilemez. Dosyası bulunamıyan Uşak Asliye hukuk mahkemesinin 1971/649 Esas sayılı davasının davacılar ve davalı M.Ç. arasında 20.5.1974 tarihinde düzenlenen sözleşmeden önce açıldığı anlaşılmaktadır. Öyle ise dava konusu olanların anılan sözleşmede öngörüldüğü üzere % 20 şer payın davacılar % 60 payın davalı M.Ç. aidiyetine karar verilmelidir. Aksine düşüncelerle davanın reddine dair verilen karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacılar diğer temyiz itirazların 1 inci bentte değinildiği üzere reddine ve kararın 2 nci bentte gösterilen nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA, 25.2.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.