 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1985/754
K: 1985/1200
T: 25.02.1985
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, 2.1.1962 günlü sözleşme ile davalıya satıp teslim ettiği aracın davalı yanca trafik kaydının üzerine geçirilmemiş olması nedeniyle 980-982 ve 983 yılları vergi borçlarını ödemek zorunda kaldığını öne sürerek ödemeleri tutarı 79.015 liranın davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı aracı 1965 yılında 3 üncü kişilere sattığını, ilgisi kalmadığını, istenen vergi borçlarının yeni maliklere ait olduğunu savunmuş ve davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, araç kimin elinde ise vergi borcunun da onun tarafından ödenmesi gerektiği, 980-983 yıllarında davalının araçla ilgisi kalmadığından sorumluğu da olmadığı, davacının bu yollarda araç kimin mülkiyetinde ise tespit edip ona rücu etmesi gerektiği açıklanarak dava reddedilmiş ve hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu aracın 2.1.1962 gününde davacı tarafından davalıya satılıp teslim edildiğinde ve o tarihte mülkiyetin davalıya geçtiğinde uyuşmazlık yoktur. O halde davalı, aralarında kurulan böyle bir sözleşme ilişkisi nedeni ile kendi akidi olan davacıya karşı sorumludur. Aracı daha sonra dava dışı kişiye satmış olması davalıya bu sorumluluktan kurtarmaz.
Öyle ise tarafların iddia ve savunmaları çerçevesinde işin esası incelenmelidir. Aksine düşüncelerle verilen karar usul ve yasaya aykırı olup bozulmayı gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle davacı yararına BOZULMASINA, 25.2.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.