 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1985/6649
K: 1985/7811
T: 23.12.1985
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davalı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı vekili avukat (M.S.) gelmiş diğer taraftan kimse gelmemiş olduğundan onun yokluğunda duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatın sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, 9.11.1976 günlü senetle davalının kendisinden 8.000 Batı Alman Markı ödünç aldığını, borcunu ya Mark yada ödeme günündeki Türk Parası karşılığı ödemeyi kabul ettiği halde, ödeme tarihleri olan 30.5.1977 ve 30.8.1977 günlerinde ödemediğini, ihtarın da sonuç vermediğini öne sürerek 559.500 lira olan alacağın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, olayda zamanaşımı olduğunu, davacıya borcun bulunmadığını, senedi kabul etmediğini savunmuştur.
Mahkemece, bir kısım borcun davalı tarafından davacının Almanya'daki vekiline ödendiği kabul edilerek kalan alacak 522.250 liranın tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı tarafça temyiz olunmuştur.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları reddedilmelidir.
2 - Yanlar arasında yapılan 9.11.1976 günlü sözleşmede kalan borcun 30.8.1977 gününde Türk parası olarak ödeneceği belirtilmiştir. Davalının, davacının Almanyadaki avukatına ödenmesinin 1.150 DM olduğunu açıkladığına göre kalan borç 8.000-1.150=6.850 DM'dir. O halde, kalan 6.850 DM.'lık borcun, markın 30.8.1977 günündeki değeri üzerinden hesap edilerek ödetilmesi gerekirken, fazlaya hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
3 - Davacı dilekçesinde 8.000 DM Karşılığı 559.500 lira istemiştir. Bu durumda davacının (bilhesap) 1 DM.= 69.93 lira üzerinden istemde bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalıya ödeneni 1.150. TM. olmakla: alacağı 8.000-1.150 = 6.850 DM.x69.93=479.020 lira olduğundan, hükmolunan 522.250 - 43.230 lira istekten fazla olup kabul biçimi yönünden bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Sair temyiz itirazlarının reddi ile temyiz olunan kararın 2 nci ve 3 üncü bentlerde gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, 23.12.1985 gününde oybirliğiyle karar verlidi.