 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1985/4798
K: 1985/6478
T: 31.10.1985
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacılar avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacılar, davalının kirası altında bulunan binalarının davalının dikkatsizlik ve tedbirsizliği sonucu yandığını öne sürerek, tesbit edilen 4.131.179,60 lira zararının ödetilmsini istemişlerdir.
Davalı, yangının çıkmasında kusuru olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, savunma doğrultusunda davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında kira sözleşmesi bulunduğu uyuşmazlık konusu değildir. Borçlar Kanununun 266. maddesi gereğince kiracı kiralananı ne halde tesellüm etmiş ise, kiranın sonunda aynı halde geri vermekle yükümlüdür. Kiracı kiralananı aynen geri vermediği takdirde kendisine hiçbir kusur düşmeyeceğini ispat etmedikçe bundan doğan zararı BK.nun 96. maddesi uyarınca tanzimle yükümlü olur. Olayda davalı yangında kusuru olmadığını öne sürmüştür. BK.nun 96. maddsi uyarınca burada davalı kendi kusursuzluğunu ispatla yükümlüdür. Aksi halde zararı tazmine mecburdur. İtfaiye raporunda ve ceza takibatı nedeni ile alınan bilirkişi raporu ile delil tesbiti raporlarında yangının çıkış nedeninin belirlenemediği belirtilmiş ve kesin bir kanaat ortaya konmamıştır. Mevcut bilirkişi raporları davalının kusursuzluğunu kanıtlamaya yeterli sayılamaz. BK.nun 53. maddesi gereğince hakim, ceza mahkemesinden verilen beraet kararı ile bağlı olmadığı gibi, kusur olup olmadığına karar vermek içinde ceza hukukunun mesuliyet hükümleri ile bağlı bulunmamaktadır. O halde mahkemenin olayda, ispat yükünün davalıda olduğunu gözönünde tutarak delilleri değerlendirmesi ve gerekiyorsa mahallinde ve dosya üzrinde uzman bilirkişiler kurulu aracılığı ile yeniden inceleme yaparak yangın olayında davalının kusuru bulunup, bulunmadığını kesin olarak saptaması ve böylece ortaya çıkacak sonuca göre karar vermesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddi yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
SONUÇ : Yukarıda gösterilen nedenlerle kararın davacılar yararına (BOZULMASINA), 5000 lira duruşma avukatlık parasının davalıdan alınarak davacılara ödenmesine, istek olursa peşin harcın iadesine, 31.10.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.