 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1985/10466
K: 1986/4613
T: 21.04.1986
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 6.8.1985 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Bir bonoyu keşide edenlerden birinin senet alacaklısına ödemede bulunmasından sonra hissesi dışında kalan miktar bakımından diğer borçlulara rücu hakkı vardır.
Bu rücu keyfiyeti TTK.'nun hükümlerinden değil, Borçlar Kanunu'nun buna ait hükümleri uyarınca doğar ve istenebilir.
Olayda rücu hakkını kullanan takip yapan kişinin icra dosyasına ödediği 34.738 TL.'nın borçlunun hissesine düşen miktar olup olmadığı anlaşılmamaktadır.
İcra Memurluğunun 12.2.1985 tarihli yazısına göre 34.738 TL.'nin 26.5.1981'de ödendiği yazılıdır. Herhalde alacaklı, başlangıcını tasrih etmediğine göre, belirtilen bu tarihten itibaren başlamak üzere % 36 temerrüt faizi istemektedir.
Taraflar arasında ticari ilişki tesbit edilemediğine ve rücunun dayandığı hukuki durum da ticari nitelikte sayılamayacağından alacaklının hissesinden fazlayı ödediği tarihten itibaren 3095 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği güne kadar % 5, o tarihten sonra da tahsil tarihe kadar % 30 oranında temerrüt faizi isteyebileceği açıktır. Merciin anılan yasa hükümlerini gözetmeksizin yazılı şekilde karar vermesi isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlu vekilinin temyiz itirazının kabulü ile temyiz olunan merci kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.'nun 366 ve HUMK.'nun 428 inci maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 21.4.1986 gününde, oybirliğiyle karar verildi.