DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Gaziosmanpaşa asliye 2. Hukuk Hakimliğince verilen 29.12.1983 tarih ve 340-570 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacılar vekili tarafından istenilmekle, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacılar vekili, müvekkillerin murisi (H.S.)'in davalı yana ait otobüste yolcu iken 19.12.1977 tarihinde davalı araç şoförünün hatalı eylemi sonucunda meydana gelen trafik kazasında vefat ettiğini, muris ile davalılar arasındaki münasebetin taşıma aktinden kaynaklandığını iddia ederek fazlaya ait hakları saklı kalmak üzere müvekkillerinden muris eşi (M.S.) için (200.000) lira maddi ve (100.000) lira manevi; murisin çocukları davacılar (F.),(M.),(N.) ve (Ş.Ş) için ayrı ayrı (75.000) er lira manevi ki toplam (600.000) lira maddi ve manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalılar zamanaşımı savunmasında bulunarak tazminat miktarını ve kusur oranını kabul etmediklerini belirterek davanın reddini istemişlerdir.

Mahkemece iddia ve savunmaya, toplanan tüm kanıtlara, bilirkişi raporuna ve ceza dosyasındaki kanıtlara dayanılarak, olay tarihinden itibaren dava açılana kadar Trafik Yasası'ndaki iki yıllık süre içerisinde dava açılmadığından davalılardan (M.) ve (S.) yönünden zamanaşımı nedeniyle davanın reddine, davalı (K.B.) yönünden davanın kısmen kabulü ile toplam (500.000) lira maddi ve manevi tazminatın bu davalıdan tahsili ile davacılara ödenmesine, fazlaya ait istemin reddine karar verilmiştir.

Hükmü davacılar vekili temyiz etmiştir.

1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve davacılar dava dilekçesinde fazlaya ait haklarını saklı tutmuş olmalarına nazaran bu hususun ayrıca hükümde gösterilmesine gerek olmamasına ve hükümde gösterilmemiş olmasının sonuca etkili bulunmamasına göre davacıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2 - Davalılardan (S.G) otobüs sahibi, davalılardan (M.B.) da işletmeci olarak taşıma sözleşmesinden sorumlu olduklarından ve Türk Ticaret kanunu'nun 767/5 inci maddesi ve yerleşmiş Yargıtay İçtihatları gereğince yolcunun cismani zarara uğraması veya ilmesi halinde zamanaşımının Borçlar Kanunu'nun 125 inci maddesindeki 10 yıllık genel zamanaşımına tabi tutularak bu davalıların zamanaşımı defilerinin reddiyle esasa girilip bunların da diğer davalı ile birlikte müteselsilen sorumlu tutulmaları gerekirken (B.K. mad. 51) bunlar hakkındaki davanın zamanaşımından reddedilmesi bozmayı gerektirmiştir.

3 - Taşıma sırasında ölen kişi davacıların kocası ve babalarıdır. Mahkemece davacılar tarafından esasen ılımlı olarak talep edilen, karı için 100.000 ve çocuklar için 75.000'er liradan daha az olarak takdir edilen (60.000)'er lira manevi tazminat, ölenin sıfatı davacılar nezdinde uyandırdığı elem ve ızdırap karşısında, onları ruhsal yönden tatmin etmekten uzak olduğundan bu şekilde az manevi tazminata hükmolunması da bozma nedeni sayılmıştır.

SONUÇ : Yukarıda 2 ve 3 numaralı bentlerde gösterilen nedenlerle hükmün temyiz eden yararına BOZULMASINA, ve davacıların diğer temyiz itirazlarının reddine 20.1.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972