 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1985/4697
K: 1985/4766
T: 24.09.1985
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Bor Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 20.3.1985 tarih ve 517-148 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı A. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacılar vekili, müvekkilleri ile davalılardan A.'nın üç yıl süre ile birlikte ticaret yaptıklarını, 9.9.1981 de yapılan hesaplaşma sonucu ortaklıktan ayrılan davalı A.'ya alacağına karşılık 20.9.1982 vadeli (200.000) TL. ve 20.10.1982 vadeli (70.000) TL. lık senedin vadesinden üç gün önce davalı A.'nın çocukları tarafından yırtıldığını bildirmesi üzerine karşılığının ödendiğini, bilahare diğer senedin de yırtılmış olduğunu bildirmesi ve önceki senedin bir parçasını bulduğunu söyleyerek yarım bir senet vermesi üzerine, 20.10.1982 de (70.000) TL. lık senedin de ödendiğini, bilahere davalı A.'nın (200.000) TL. lık senedi vadesinden sonra diğer davalı K.'ya ciro ettiğini ve onun da icra takibine koyduğunu, aslında senedin ödendiğini davalı K.'nın da bildiğini belirterek, borçlu olmadığının tesbitini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili cevabında senedi ciro yoluyla alan müvekkili K.'nın iyiniyetli hamil olduğunu; borcun ödendiğine ilişkin def'inin ona karşı ileri sürülemeyeceğine, bononun illetten mücerret olduğunu ve senede karşı tanık dinletilemiyeceğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bilirkişi raporu, tanık beyanları, icra dosyası ile toplanılan deliller dayanak yapılarak, dava konusu bononun karşılığının ödenmiş olduğu halde davalı A.'nın hile ile senedi iade etmeyerek diğer davalıya ciro ettiği gerekçesiyle, davacıların dava konusu bonodan dolayı davalı A.'ya borçlu olmadıklarının tesbitine, diğer davalının kötü niyetli hamil olduğu kanıtlanamadığından onun hakkındaki davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm davalı A. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı A. vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün onanmasına, 6000 lira temyiz ilan harcından peşin harcın mahsubu ile davalıdan alınmasına 24.9.1985 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.