 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E:1985/3887
K:1985/4202
T:04.07.1985
- YASAL FAİZ
- TEMERRÜT FAİZİ
* ÖZET:3095 sayılı Yasal Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Yasa, bu yasanın yürürlüğünden önceki ilişkilerden doğan faiz alacakları hakkında yasanın yürürlüğü tarihinden başlayarak uygulanır.
(3905 s. YFK. m. geçici m.)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Niğde 1. Asliye Hukuk Hakimliği)nce verilen 20.12.1984 tarih ve 844-472 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü
Davacılar vekili, davalının, elma nakliyesi yaptırmak üzere kamyonu olan müvekkilleri ile anlaşmasına rağmen nakliyenin gerçekleşmediğini belirterek birer gün işten kalan müvekkilleri için ödedikleri komisyon ücretleri ile birlikte toplam (64.000) liranın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir Davalı cevabında, kendisine husumet düşmeyeceğini, asıl iş sahibinin dava dışı üçüncü bir kişi olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia ve savunmaya göre, davalının anlaşmaya uymadığı gerekçesiyle toplam (44.000) liranın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - 3095 sayılı "Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun"'un geçici maddesinde bu kanunun yürürlüğünden önceki ilişkilerden doğan faiz alacakları hakkında, kanunun yürürlüğü tarihinden itibaren bu kanun hükümlerinin uygulanacağı açıkça belirtildiğine göre, olay tarihinden kanunun yürürlüğe girdiği 19.12.1984 tarihine kadar % 10; 19.12 1984 tarihinden tahsil tarihine kadar da % 30 oranında faize hükmedilmesi gerekirdi. Hal böyleyken mahkemece, yazılı olduğu şekilde olay tarihinden itibaren % 30 faize hükmolunması doğru görülmemiş hükmün bozulmasını gerektirmiştir.
Sonuç: Yukarıda bir nolu bent de gösterilen nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, iki nolu bent de gösterilen nedenle hükmün davalı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 4.7.1985 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.