 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1985/316
K: 1985/119
T: 23.01.1985
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Kelkit Asliye Hukuk Hakimliğince verilen hükmün temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Kelkit Ticaret Sicil Memurluğu ihbar dilekçesiyle, ticaret siciline zorunluluğu bulunan Şiran Tekel Memurluğuna, ticaret siciline tescil ettirmesi gerektiği ihtar olunduğu ve verilen 30 günlük süre içerisinde buna uymadığı belirtilerek T.T.K. 35. maddesi gereğinin yapılması talep edilmiştir.
Mahkemece yapılan inceleme sonucu, ticaret siciline tescil ettirme zorunluluğu bulunduğu halde 30 günlük süre içerisinde de bunu yerine getirmeyen Tekel Müdürlüğünün T.T.K. 35/2. maddesi uyarınca (2000-TL.) para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hüküm Tekel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Kelkit Ticaret Sicil Memurluğu 17.4.1984 tarihli dilekçesiyle diğer taraf Şiran Tekel Memurluğu yazılarına rağmen süresi içinde şube olarak kendini ticaret siciline kaydettirmediğinden, her ne kadar imtina sebeplerini bildirmiş ise de bu sebeplerin sicil memurluğunca yeterli bulunmadığından bahisle T.T.K. 35. mad. gereğince Tekel Memurluğunun şube olan tesciline karar verilmesini mahkemeden istemiştir. Oysa mahkemece işbu talep incelenmeksizin ve bu talep hakkında bir karar verilmeksizin istek dışına çıkılarak T.T.K. 35/2. gereğince davalı tekel memurluğu para cezasına mahkum edilmiştir. Olayda uygulanması gereken hüküm T.T.K. 35/2. maddesindeki ceza hükmü değil, T.T.K. 35/3. maddesindeki ilgilinin tescile tabi olup olmadığı hususuna ilişkin hükümdür. Yukarıda açıklandığı gibi sicil memurunun isteği de sadece T.T.K. 35/2. maddesine uygulayarak imtine sebeplerini de süresinde bildirmiş bulunmaktadır.
Bu nedenlerle mahkemece T.T.K. 35/3. maddesi gereğince sadece Tekel Memurluğunun şube olarak sicile tabi olup olmadığını inceleyerek sonucuna göre tescile veya tescil talebinin reddine ilişkin bir karar vermesi gerekirken T.T.K. 35/2. maddesini uygulayarak para cezasına hükmetmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının haklı bulunan temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 23.1.1985 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.