 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1985/2891
K: 1985/2984
T: 03.05.1985
DAVA : Davacı, 2147 Sayılı Yasanın 3/2 nci maddesinden yararlandırılmasına ve bu hakkının 26.12.1982 tarihinden geçerli sayılması ğerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
KARAR : Davacı, 2147 sayılı yasa'nın 3/2 nci maddesinden yararlanmak üzere 17.5.1982 tarihinde yeterli miktarda dövizi bozdurmuştur. Kurum'ca kendisine borçlanma tutarını defaten ödemesi için 26.11.1982 tarihinde tebliğat yapılmıştır. Bir aylık yasal süre 26.12.1982 günü dolmakta ise de, o gün pazara rastladığından 27.12.1982 günü davacının borçlanma tutarını yatırmaya talip olması yasal süre içerisindedir. Kaldı ki, bir an için bir günlük geçikme söz konusu olsa bile, bir gün için davacıyı borçlanma olanağından yoksun bırakarak Sosyal Güvenlikten yararlanmasını engellemenin afaki iyiniyet kurallarına ve Sosyal Güvenlik ilkelerine ters düşeceği ortadadır. Öte yandan, davacının defaten ödemeye talip olduğu, sürenin dolmasından bahisle paranın kabul edilmediği ve esasen tebligat yazısında paranın süresinde yatırılmamasının hukuksal sonuçları konusunda uyarılmadığı da dosya içeriğinden anlaşılmaktadır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde davanın reddedilmiş bulunması usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönü amaçlayan temyize itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının iadesine, 3.5.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.
