 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1984/847
K: 1986/338
T: 02.04.1986
DAVA : Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bergama Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 19.1.1984 gün ve 1982/630 E., 1984/35 K. sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarfından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 8.5.1984 gün ve 1984/4086-4546 sayılı ilamı: (... Davacı, davalı ile müşterek sınırda bulunan ve davalı tarafından yaptırılan duvarın davalının kusurlu davranışı dolayısıyla yıkılması nedeni ile uğradığı zararın tazminini istemiştir. Mahkemece 7.7.1980 tarihinde yapılan keşif sonucunda alınan bilirkişi raporunda tarafların % 50'şer kusurlu oldukları belirtilmiştir. Usulün 275. maddesi hükmüne göre çözümü özel veya teknik bir bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişinin oy ve görüşünün alınması gerekir. Nitekim mahkemece de böyle bir görüş alınması zorunluğu duyulmuş ve bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. O halde makemece bu rapora göre bir karar verilmesi rapor yeterli görülmemiş ise yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılması zorunludur. Çünkü uyuşmazlık, niteliği itibariyle genel ve hukuki bilgi ile hakim tarafından çözümlenmesi mümkün olacak işlerden değildir. Tamamen teknik bir konuda bilirkişinin görüşünün de aksine kusurun tamamının davacıda olması gerektiğinden söz edilerek davanın reddine karar verilmiş bulunması Usul ve Kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan geretirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 2.4.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.