 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1984/8236
K: 1985/868
T: 06.11.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "karar iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, (Kavak Asliye Hukuk Mahkemesi)nce davanın kabulüne dair verilen 3.6.1963 gün ve 1982/92-1983/103 sayılı kararın incelenmesi davalı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 8. Hukuk Dairesi'nin 17.10.1983 gün ve 1983 10255-9541 sayılı ilamiyle: (...Davacı tarafından verilen 25.3.1982 tarihli dilekçe ile, nitelikleri dilekçede yazılı taşınmaza herhangi el atma olmadığının tesbitine ve tedbir niteliğinde verilmiş olan....... Kaymakamlığı'nın 10.8.1978 tarihli ve 1978/30 sayılı men kararının iptaline karar verilmesi istenilmiştir. Mahkemece dava konusu taşınmazdan, davacının elinin çektirilmesine ilişkin idari karar tartışma konusu yapılmış ve bunun iptaline karar verilmiştir. İdari işlem ve kararların iptali veya bunlara karşı çıkılmasına ilişkin dava ve talepler idari yargı yerlerinde incelenir. Uyuşmazlık hakkında mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerektiği halde yazılı şekilde hüküm verilmesi isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda: mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davalı.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, gereği görüşüldü:
KARAR : Davacı dava dilekçesinde her ne kadar 5917 sayılı Yasa uyarınca verilen idari men kararının iptalini de istemişse de asıl amacın sözü edilen Yasanın 3/2. maddesinde "bu hal, tarafların mahkemeye müracaatla ref'iyet veya mülkiyet davaları açmalarına mani olmaz" şeklindeki hükmü uyarınca yola el atmasının olmadığını iddia ile hakkın tesbiti olduğu tüm açıklamalardan anlaşılmaktadır. Mahkemece önceki kararda her ne kadar "men kararının iptaline" sözlerini kullanmışsada gerek gerekçe ve gerek hüküm fıkrasında esas itibariyle haklı tesbit etmiş; direnme kararında bu yöne açıklık getirerek iptal sözlerini kullanmamıştır. Esasen adli yargıda uyuşmazlığın davacı yararına çözümü halinde idari men kararı kendiliğinden uygulanma niteliğini kaybedecektir. Bu durum karşısında karar, 5917 sayılı Yasa uyarınca idari karar üzerine genel mahkemeye başvuru sonucu yapılan inceleme ile tesis olunan bir karar niteliğinde bulunduğundan temyiz incelemesi yapılmak üzere dosya Özel Daireye gönderilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme uygun bulunduğundan işin esası incelenmek üzere dosyanın Özel Daireye gönderilmesine, 6.11.1985 gününde oybirliği ile karar verildi.