DAVA : Taraflar arasındaki "tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Tavşanlı Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 3.11.1983 gün ve 1982/626 E, 1983/500 K. sayılı kararın icelenenmesi davalılardan (H.U.) vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 16.2.1984 gün ve 1984/87-1616 sayılı ilamiyle; (Davacı, kiralananı 1.3.1972 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira akdiyle davalı (A.İ.Ü.)e kiraladığını ve (A.İ.ü.)ün kira sözleşmesinin 3 üncü maddesi hükmüne aykırı olarak kiralananı (H.U.)'a devrettiğini ileri sürerek kiralananın boşaltılmasını istemiştir. Kiralananı devir alan (H.U.) 1978 senesinden beri kiralananda çalıştığını ve davacı Belediyeye kira ödediğini ve bu fiili devir devam ederken, belediyeye müracaatının istenmesi üzerine Belediye üzerine kesin devir yapılması için müracaat ettiğini fuzuli şagil değil, kiracı olduğunu savunmuştur. 20.6.1980 tarihli Belediye Meclisi kararında, kiralananların içinde oturanlara devri için Belediye başkanına yetki verildiği, 19.3.1982 tarihli yazıda, davacı kendilerine kesin devir için müracaat etmelerini istemiş ve davalı (H.U.) da 22.3.1982 tarihli dilekçesi ile belediyeye müracaat etmiştir. Kira paralarının da fuzuli şagil olduğu ileri sürülen davalı tarafından belediyeye ödendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda davalıyı fuzuli şagil olarak kabul etmek mümkün değildir. Kira akdinin 2490 sayılı yasanın 25 inci maddesi gereğince yapılacağı hakkındaki hükmü kira aktinin fiilen taraflar arasında devam etmesi ve kira bedelinin uzun süre davacı tarafından alınması ve fiili olarak kiracılığa yönelik yazışmalar cereyan etmesi karşısında bu kabulü önler nitelikte değildir. Bu cihetler gözönünde tutularak davanın reddine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :

KARAR : Belediyeye ait taşınmazın kiralanması 2490 sayılı Arttırma ve Eksiltme ve İhale Kanunu ile öngörülen şekle tabi tutulmuş olup bu şekil geçerlilik koşuludur ve doğrudan doğruya kamu düzenini ilgilendirir. Olayda her ne kadar önceki kararı ile şekle uygun kira sözleşmesi yapılmış ise de, onun, taşınmazı devrettiği davalı ile Belediye arasında 2490 sayılı Yasaya uygun olarak yapılmış geçerli bir kira sözleşmesi bulunmamaktadır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, 25.12.1985 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972