 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1984/745
K: 1986/435
T: 18.04.1986
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 12. Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 6.10.1983 gün ve 1982/384-1983/441 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 15. Hukuk Dairesinin 2.4.1984 gün ve 1983/4013-1984/1130 sayılı ilamı;
(...Borçlar Kanununun 357. maddesine göre imalatın muntazaman icrasını tehlikeye koyacak herhangi bir durumun ortaya çıkması halinde yüklenici iş sahibini bundan derhal haberdar etmeye mecbur olup aksi takdirde bundan doğacak sorumluluğa katlanması gerekir.
Öte yandan taraflar arasında mevcut sözleşmenin 50. maddesi gereğince yüklenici özel ve tüzel kişilere ait her türlü malın zarardan masun tutmakla yükümlü kılınmıştır.
Olayda, tazminat ödenmesine neden olan değirmen ve arkının yüklenicinin iş sahası içinde kaldığı bilirkişi raporuyla tesbit edilmiştir. Bu durumda çay mecrasının projeye uygun olarak değiştirilmesi halinde, dahi tedbirli bir iş adamı sıfatiyle yüklenicinin gereken dikkat ve ihtimamı göstermesi icap ettiği gibi bundan üçüncü şahsa ait değirmenin zarar göreceğini bilmek durumundadır. Buna rağmen B.K.nun 357. maddesinde öngörülen ihbar yükümlülüğünün yerine getirmediği anlaşıldığından sonuçlarından sorumlu tutulmalıdır. Davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde reddine ilişkin yerel mahkeme kararı bozulmalıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtla dava bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 18.4.1986 gününde oybirliği ile karar verildi.