 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1984/742
K: 1986/419
T: 16.04.1986
DAVA : Taraflar arasındaki "ecrimisil davasından" dolayı yapılan yargılama sonunda, (Trabzon 1. Asilye Hukuk Mahkemesi)nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 31.10.1983 gün ve 1982/1292-1983/1090 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 3. Hukuk Dairesi'nin 17.1.1984 gün ve 1984/84-193 sayılı ilamıyle; (...Dava konusu kiralanan yer 6570 sayılı Yasanın 1. maddesi kapsamına giren yerlerdendir. Kira sözleşmesinde sözleşmenin bitim tarihi 28.2.1982 olarak yazılmış ve sözleşmenin Özel şartlar bölümünün 6. maddesinde de kiralananın bu tarihde boşaltılacağı taahhüt edilmiştir.
Sözleşme ile birlikte kabul edilen tahliye taahhüdü geçersiz olduğu gibi, sözü edilen yasanın 11. maddesinde kira süresinin bitmesinden önce kiralananın tahliye edeceğini yazı ile kiracı kiralayana bildirmedikçe sözleşme yasal olarak devam edeceği hükmü yeralmış, kiralayana ise feshi ihbar hakkı tanınmamıştır.
Olayımızda kiracı akdin feshini istemediğine göre, hükmen tahliye kararı verilmedikçe, sözleşme, kiralanan yerin boşalttığı 1.11.1982 tarihine kadar devam eder. Davada, 28.2.1982 tarihinden kiralananı boşalttığı 1.11.1982 tarihine kadar davalının fuzuli şagil olduğu ileri sürerek ödenen kira dışındaki ecrimisil farkı istenmiştir.
Yukarıda açıklandığı üzere, 1.11.1982 tarihine kadar kira ilişkisi devam ettiğinden bu tarihten önceki davalının işgali fuzuli işgal sayılmaz ve ecrimisile hükmedilmez. Davacının ecrimisil hakkındaki davasının reddi gerekir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulun'ca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
Taraflar arasında yapılan 19 Ekim 1979 günlü İlk kira sözleşmesinin özel şartlar bölümünde tahliye taahhüdü bulunmadığından, 11.9.1981 tarihli ikinci sözleşmede kararlaştırılan tahliye taahhüdü geçerlidir. Bu nedenle maddi yanılgıya dayanan bu yöndeki bozmaya karşı direnme uygundur. O halde işin esasının incelenmesi için dosya Özel Daireye gönderilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenlerden dolayı direnme uygun bulunduğundan işin esasının incelenmesi için dosyanın 3. Hukuk Dairesi'ne gönderilmesine, 16.4.1986 gününde oybirliği ile karar verildi.