 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1984/713
K: 1986/414
T: 16.04.1986
DAVA : Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Üsküdar Asliye 1. Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 13.6.1983 gün ve 1981/734 - 1983/347 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 17.1.1984 gün ve 1983/9570 - 1984/289 sayılı ilamı: (.. Davacı, bir parça taşınmazın belli payını mal sahibi Turan Ayanoğlu'nun vekili gözüken Mustafa Aydoğdu adlı şahıstan satın aldığını, ancak mal sahibinin ikame ettiği tapu iptal davasında tescilin dayanağı olan vekaletnamenin sahte olduğu anlaşılıp tapu kaydının iptaline karar verildiğini ve böylece zarara uğradığını ileri sürerek bu zararının Medeni Kanunun 917/1. maddesi hükmü gereğince davalı Hazineden tahsilini istemiştir. Burada Hazineye yükletilen mesuliyet kusursuz mesuliyet cümlesindendir. Ancak, mahkemece Medeni Kanunun 3. ve Borçlar Kanununun 44/1. maddeleri çerçevesinde Usulün 75/3. maddesinin hakime tanıdığı delil isteme hakkı da nazara alınarak geniş kapsamlı bir inceleme yapılmadan hüküm kurulmuştur. Şöyle ki dosya içeriğinden anlaşıldığı gibi mal sahibi Turan Ayanoğlu sağır ve dilsiz bir kimsedir. Davacının kendisinden beklenen özeni gösterip, göstermediği özellikle akit tablosundaki fotoğraf ile vekaletnamedeki fotoğraf üzerinde bir gözetim yapsaydı sahteliği anlayıp anlamıyacağı, dava konusu taşınmazın satış bedelinin (hisseli de olduğu gözetilerek) uygun olup olmadığı yönlerinin incelenmesi hakime davacının iyi veya kötü niyetli, kusurlu veya kusursuz olduğunun belirlenmesinde yardımcı olacaktır. Davalı Hazinenin kusur aranmaksızın objektif sorumluluk prensibine göre sorumlu bulunması böyle bir araştırmanın yapılmasına engel değildir.
O halde söizü edilen biçimde bir soruşturma yapılmadan karar verilmiş olması Usul ve Yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Medeni Kanunun 917. maddesinde öngörülen sorumluluk Devletin kusursuz sorumluluğu esasına dayanmakta olup, olayın gerçekleşme biçimine göre bozma kararında açıklanan yönde davacı açısından bir araştırma yapılmasına gerek bulunmamaktadır. Bu nedenle direnme uygun bulunduğundan diğer yönler incelenmek üzere dosya özel daireye gönderilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenlerle direnme uygun olduğundan işin esasının incelenmesi için dosyanın 4. Hukuk Dairesine gönderilmesine 16.4.1986 gününde oyçokluğuyla karar verildi.