DAVA : Taraflar arasındaki "istirdat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; DENİZLİ Asliye 2. Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen

9.3.1983 gün ve 1982/618-95 sayılı kararın incelenmesi davalı tarafından

istenilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 24.6.1983 gün ve

1983/3125-3302 sayılı ilamı:

(...Keşidecisi dava dışı Kenan Şahin olan (150.000) liralık, çek hamilli davalı Ramazan Emre'ye muhatap davacı bankaca ödenmiş fakat bankadaki çek

hesabında karşılığı para bulunmadığı sonradan anlaşıldığından, çek bedelini

tahsil etmiş olan davalıdan geri alınması dava edilmiştir.

Ancak; çek niteliği itibariyle borç ikrarının havi bir belge değil,

sadece (havale)den ibaret bir ödeme şeklidir. (Y.H.G.K. 9.7.1963 T. 388/28

ve Y.11.D. 23.9.1976-3852-3866 S.K. ve diğer emsal kararlar) TTK.nun 695/5.

maddesine göre karşılıksız çek mümkün olup, bunun ödenip ödenmemesi bankanın seçeneği içinde olmakla beraber, muhatap banka, müşterisi keşideci ile yapmış olduğu çek anlaşması nedeniyle onun kredisini ve itibarını düşünerek

karşılıksız bir çeki dahi çek hamiline ödeyerek sonra kendi müşterisi olan

keşideciye rücu edebilir. Borçlar Kanununun 457. ve 459. maddelerindeki

(havale) hükümlerince de olgu bu yolda değerlendirilmelidir. Borçlar Kanunun 461. maddesinin 2. fıkrasına göre de banka havaleyi kabul ettikten sonra

keşideci artık havaleden rücu edemiyeceğinden ödemeyi yapan bankayı sorumlu

tutamıyacağı gibi, ödenen miktar kadar bankaya karşı sorumlu olur. (Y. Tic. D. 30.12.1969 Tar. 5781-6140 Prof. Ali Sait Yüksel Bankacılık hukuku Sh. 94). Şu hale göre davacı banka davalıya yaptığı ödeme nedeniyle kendisiyle çek sözleşmesi yapmış ve havale hükmünde olarak çek keşide etmiş olan kendi

müşterisi keşideciye rücu edecek iken, ödeme yaptığı çek hamiline karşı

açtığı bu davanın reddi gerekirken, mahkemece kabulüne karar verilmesi

bozmayı gerektirir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle,

yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz

edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği

görüşüldü :

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak

ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk

Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,

önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme

kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme

kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı

BOZULMASINA, 14.2.1986 bozmada oybirliği, nedeninde oyçokluyla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972