DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Alaçam Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 5.4.1983 gün ve 1982/87-60 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 13.6.1983 gün ve 5426-6091 sayılı ilamı: (...Davacı, dava dilekçesinde Mehmet ve Ahmet Onur Koll. Şti. olarak hüviyetini açıkladığı davalının müteahhit olarak yüklendiği işi yaptığı sırada idareye ait tesislerin zarar gördüğünü ileri sürerek tazminat isteğinde bulunmuştur. Mahkeme, olayda zararı doğuran işi yüklenenin davalı olarak belirtilen şirket olmayıp bu şirketin kuruculardan olan Mehmet Onur olduğunu kabul ederek davayı husumetten reddetmiştir.

Mahkemenin gerekçesine aldığı "davanın taraflarının islah yoluyla düzeltilemiyeceği" yolundaki görüşü doğrudur. Ancak hukuk kurallarını uygulanacağı işlemin içinde amacına uygun olarak yorumlamak zorunludur. Davacı, dava dilekçesinde zararın Tekel'e ait fabrika inşaatını yüklenenin faaliyeti sonucu oluştuğunu ve zararı ondan istediğini hiç bir kuşkuya meydan vermeyecek şekilde açıklamıştır. Ancak dava dilekçesinde bu zararı oluşturan işi yapan kişinin kimliğini yanlış olarak yazmıştır; amaç ise, zararı oluşturan kişiyi Mehmet Onur'u dava etmektir. Davacı da bu yanlışlığı 7.12.1982 günlü dilekçesiyle düzeltmiştir. Bu nedenle yanlış öğrenilen ismin düzeltilmesi (HUMK. md. 80)7 hasım değiştirme olarak kabul edilmemelidir. Kaldı ki, gerçekte dava dilekçesinde ismi açıklanan şirketin, kişiliğinin olay tarihinden önce son bulduğu da dosyadaki bilgilerden anlaşılmaktadır. Olayda hasımda değil, temsilcide yanılma söz konusudur.

O halde mahkemenin husumet nedeniyle davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA 12.3.1986 oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972