 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1984/471
K: 1985/1173
T: 25.12.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "men'i müdahale ve eski hale dönüştürme" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, (İstanbul 9. Asliye Hukuk Mahkemesi/nce davanın kabulüne dair verilen 17.1.1980 gün ve 1966/20-1980/5 sayılı kararın incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 5. Hukuk Dairesi'nin 4.5.1981 gün ve 1981/4239-5026 sayılı ilamıyle; (..Dava konusu taşınmaza ilişkin ilk ana proje bulunduğu gibi sonradan yapılan değişiklikleri içeren onaylı ek proje vardır. Onaylı ek proje Danıştay'a başvurulurak iptal edilmedikçe geçerlidir. Ek projeye göre ise, depo durumuna getirilmiş iki bağımsız bölüm vardır ve bunların karşılıkları ana payda gösterilmiştir. Buna rağmen ek proje dışına da çıkılarak depo niteliğindeki bağımsız bölümler mesken biçimine getirilmiştir. Böyle olunca onaylı ek proje esas alınarak dava konusu bu yerlerin ek projedeki duruma getirilmesine kadar verilmek gerekirken,ilk projedeki duruma dönüştürülmesine karar verilmesi doğru değildir. Ayrıca depo niteliğindeki arsa payı verilmiş bağımsız bölüm olan yerler onaylı ek proje Danıştay'ca kaldırılmadıkça geçerli olduğundan bu yerlere ilişkin tapuların iptaline karar verilmesi de yerinde bulunmamıştır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda;mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davalılardan Ali vekili.
Kenan vekili.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesi kat maliklerini, anataşınmazın mimari durumunu titizlikle korumak mecburiyetinde olduklarını ve kat maliklerinden biri veya başka birinin, kat maliklerinin rızasını almadıkça ana taşınmazın ortak yerlerinde inşaat, onarım tesisleri yaptıramayacağı gibi, değişiklik de yapılamayacağını, hükme bağlanmıştır. Bununla beraber, bütün kat malikleri, oybirliğiyle karar vermiş olsalar bile, ortak yerlerde, imarca onanmış proje dışında ve imar mevzuatına aykırı şekilde değişiklik, onarım ve tesis de yapılamaz.
Görüyüyor ki, ana taşınmazın ortak yerlerinde, değişiklik, inşaat, onarım ve tesisat yapılabilmesi içina, kat maliklerinin tümünün muvafakatı ile (imar mevzuatına uygun şekilde bir proje) değişikliğine ve ruhsat alınmasına ihtiyaç vardır. Ancak bu şekilde gerçekleştirilen bir proje değişikliği hukuken geçerli ve bütün kat malikleri için bağlayıcı olabilir.
O halde, kat maliklerinden biri veya bir başkasının, ana taşınmazın ortak yerleri için diğer kat maliklerinin muvafakatı dışında, kendi başına yaptırdığı ve onaylattırdığı değişiklik projesinin, geçerliliği ve öteki kat maliklerini bağlayacağı düşünülemez. Hal böyle olunca, bağlayıcı niteliği bulunmayan böyle bir değişiklik projesinin de iptaline gerek yoktur.
Görüyülor ki, bütün kat maliklerinin muvafakatları olmadıkça ve yasal prosedürden geçirilmedikçe, salt değişiklik projesinin tasdik edilmiş olması olgusu, hukuki bir sonuç doğurmaz.
Bu durumda ise, esasen diğer kat maliklerini bağlanmayacak olan projenin de iptali için dava açılmasında gerek yoktur.
O halde, mahkemenin bu hususa yönelik direnmesi yerinde olup, işin esasının incelenmesi için dosyanın Özel Daireye gönderilmesi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme kararı doğru bulunduğundan sair hususlara ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 5. Hukuk Dairesi'ne gönderilmesine, 25.12.1985 gününde oybirliği ile karar verildi.