DAVA : Taraflar arasındaki "itirazın kaldırılması" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, (Şişli 3. İcra Tetkik Mercii Mahkemesi)nce davanın reddine dair verilen 2.8.1983 gün ve 203-197 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine; Yargıtay 12. Hukuk Dairesi'nin 10.11.1983 gün ve 9837-8765 sayılı ilamıyla: (..Son defa aktedilen takip konusu kira akdinden mecurun arsa olarak kiraya verildiği ve bunun 10.3.1966 dan bu yana iki senelik ve birer senelik akitlerle süre geldiği en son iki yıllık 1.5.1981 tarihli iki senelik mukavele yapıldığı, bu mukavelenin özel şatrlarından 3 ve 4. madesinde kiracının bir takım tesisler yapabileceği akit hitamında bunları söküp götüreceği, kiracının bunların inşasından dolayı arsa üzerinde hiçbir hak iddia edemeyeceği öngörülmüştür. Kiralananın arsa olarak verildiği düşünülmeden, aktin özel şartları nazara alınmadan itirazın kaldırılması isteğinin reddolunması isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :

KARAR : 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanunun 1. maddesi hükmünce "Belediye teşkilatı olan yerlerde, iskele, liman ve istasyonlardaki gayrimenkullerin musakkaf olmayanları hariç, kiralanmalarında, kiralayanla kiracı arasındaki hukuki münasebetlerde bu kanun ile Borçlar Kanununun bu kanuna aykırı olmayan hükümleri tatbik olunur." Bu madde hükmünce musakkaf olmayan taşınmaz malların kiralanmalarında 6570 sayılı Yasa hükümleri uygulanmayacaktır.

Olayda taraflar arasındaki kira sözleşmesinde kiralananın arsa olduğu açıklanmış, sözleşmesinin 3 ve 4. maddelerinde kiracının arsa üzerinde bir takim tesisler yapacağı ve sözleşmenin sonunda bunları söküp götüreceği kabul edilmiştir. Yenilenen sözleşmelerde de aynı hükümler benimsenmiştir. Bu durum karşısında tarafların taşınmazın arsa vasfını sürdürmesinde anlaştıklarının kabulü gerekir. Hal böyle olunca geçici tesislerle taşınmazın musakkaf hale geldiği ve dolayısıyla olayda 6570 sayılı Yasa hükümlerinin Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.12.1984 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972