DAVA : Taraflar arasındaki "tescil" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bursa asliye 2. Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 30.6.1982 gün ve 1979/711 1982/461 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 11.4.1983 gün ve 1982/8447-1983/2823 sayılı ilamı: (...Davacı M.K.nun 634 ve B.K. nun 213. maddelerinde sözü edilen ve resmi biçimde düzenlenmiş bir senede dayanmadığından mülkiyetin kendisine naklini isteyemez. Bunun dışında taşınmazın belli bir payının veya bunun karşılığı olan bağımsız bir bölümünün Medeni Kanunun 650. maddesine dayalı temlik davasına konu teşkil etmesine de olanak yoktur. Bağımsız bölüm esasiyle bir binanın kat irtifakına ya da kat mülkiyetine çevrilebilmesinin 634 sayılı T.Kanunun koşullarına uyularak yerine getirilebileceği de düşünülmemiştir. Medeni Kanunun g. maddesindeki iyi niyetten söz edilerek ve olaya uymayan bir gerekçeyle yazılı biçimde karar verilmesi isabetli değildir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :

KARAR : Davacı Şaziye Özdüra, mülkiyeti davalı İsmail Kurtul'a ait olan 10 numaralı parselde inşaat yapan müteahhit Zeki Atasoy'dan dava konusu 3 nolu daireyi satın aldığını çeşitli girişimlerine rağmen davalının tapuda taşınmazı üzerine intikal ettirmediğini ileri sürerek, taşınmaza hükmen kat irtifakı tesisi ile 3 nolu dairenin adına tapuya tescilini istemiştir. M.K. 650 ve 2. maddelerine dayanılarak açılan davayı yerel mahkeme kabul etmiş, Özel Daire yukarıya metni alınan bozma ilamı ile kararı bozmuştur.

Dosya içeriğine göre, davalı İsmail ile müteahhit Zeki arasında yapılmış yazılı bir eser sözleşmesi olmamakla birlikte, sonradan yapılan (mukavele) başlıklı ve tarihsiz fakat inşaatın bitiminden sonra 1974 yılında yapıldığı anlaşılan sözleşmeye göre, müteahhit Zeki 10 parselde 3 katlı betonarme inşaatı yaparak davalıya teslim etmiştir. Bu sözvermede dava konusu daireyi mal sahibinin muvafakatı ile davacı Şaziye'ye müteahhit Zeki satmış, yine dosyada mevcud tarihsiz ve ibraname denilen 1975 yılında yapıldığı anlaşılan belgeye göre 82.500 TL. bedeli Zekiye ödenmiştir. Mahkemece yapılan keşifte inşaatın 1972 yılında yapılmaya başlandığı, 1973 yılında bittiği, davacı Şaziye'nin daire satın alarak dairede oturduğu saptanmıştır.

Tapuda kayıtlı bir taşınmazın diğer bir kimse adına tescil olunabilmesi için geçerli bir hukuki sebebin varlığı gerekir. Resmi şekilde yapılmamış bulunan temlik taahhütleri geçerli sayılamaz. Davacı iddiasını geçerli bir belgeye dayandırmamıştır.

Diğer taraftan olayda, davacı, davalının kötüniyetli olduğunu ifade ettikten sonra M.K. 650 ve M.K. 2. maddesine dayanarak temlik isteğinde bulunmuştur. M.K. 650. maddesi hükmünde (Binanın kıymeti açıkça arsanın kıymetinden ziyade ise hüsnüniyetle hareket eden levazım sahibi muhik bir tazminat mukabilinde mülkiyetin kendisine verilmesini isteyebilir). Davacının iddiasına göre satıcı müteahhit sözleşme ile bu binayı inşaa ettiğine göre M.K. 650. madde hükümleri olayda uygulanamaz. Davacı ile müteahhit arasında vekalet ilişkisi bulunmadığından davacı bu bakımdan da M.K.nun 650. maddesine dayanmaz. Ayrıca bozma ilamında da belirtildiği gibi binanın kat irtifakı ve kat mülkiyetine çevrilebilmesi 634 sayılı Yasada karar yerinde değildir.

Aralarında hukuki ilişki bulunmayan kişilerin mücerret iyi niyetli, kötü niyetli olmaları hiçbir hüküm ifade etmeyeceğinden bu yönün tartışılmasına gerek olmadığı halde uymayan gerekçelerle davanın kabulü usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle yerel mahkeme direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 25.10.1985 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dava konusu olayda, taraflar arasında noterde düzenlenmiş bir satış sözleşmesinin bulunmadığı; ayrıca taşınmazlarla ilgili satış vaadi sözleşmesinin noterde düzenlenme süretiyle (resen) yapılmasının bir yasa buyruğu olduğu yolunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.

Ne varki şekil şartına uyulmayan ve bu nedenle geçersiz sayılan sözleşmelerinin sonuçları pozitif hukukta daima tartışma konusu olmuştur. Hukuk öğretisinde ortaya atılan görüşlerin benimsenmesiyle özellikle Türk-İsviçre Yüksek Mahkemelerinin uygulanmasında şekilciliğin katı sonuçları yerine güçlü dayanakları olan ılımlı yollar kabul edilmiştir. Bu yoldaki gelişmeler şekle aykırılığa bağlanan sonuçların bazen kamu oyunu ve vicdanları tatmin etmemesi ve verilen sözlerden bir şekil uğruna dönülmesinin adalet inançlarını yaralamasından kaynaklandığı görüşlerine katılmaktayız.

O halde, olayımızda şekil şartının getidiği katı kuralların olumsuz etkilerini ortadan kaldıran görüşler esas alınarak sonuca varılması daha uygun olurdu.

Kaldı ki, Yargıtay uygulaması özellikle yukarıda açıklanan klasik görüşe yapancı değildir. (örnekleri için bakınız:Tekinay a.g.e.).

İşte tüm bu nedenlerle, mahkeme kararı onaylanmalıydı

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972