 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1984/428
K: 1986/99
T: 07.02.1986
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; ZONGULDAK 2. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 11.11.1983 gün ve 49-1622 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 9.2.1984 gün ve 150-1166 sayılı ilamı: (..İşyerinde uygulanmakta olan ve 1.7.1978 - 30.6.1980 tarihleri arasında yürürlükte olan 8. dönem TİS 24.7.1981 tarihinde Yüksek Hakem Kurulu tarafından yenilenmiş ve genel olarak eski sözleşmenin sonundan itibaren yürürlüğe konulmuş, ancak aynı sözleşmenin geçici 8. maddesinden sayılan bazı maddelerin yürürlüğü ayrıca belli edilmiş, bunlar arasında (yiyecek ve kahvaltı) ücretlerinin 1.1.1981 tarihinden itibaren yürürlüğe gireceği kabul edilmiştir.
Davacı, Yüksek Hakem Kurulunca bağıtlanan sözleşmenin 1.7.1980 yürürlük tarihinden sonra, ancak bağıtlama tarihinden önce emekli olmuştur. Aynı sözleşmenin geçici 4. maddesindeki hüküm dikkate alındığında davacının kıdem tazminatının yiyecek ve kahvaltı dışında yeni sözleşmenin getirdiği haklara göre, hesap edilmesi yiyecek ve kahvaltının konusunun eski sözleşmedeki hükümlerin uygulanması gerekir.
9. dönem TİS'nin geçici 8/2. maddesindeki hüküm İş Yasasının 2320 sayılı Yasa ile tesbit edilen ve buyurucu olan genel esaslarla ilgilidir. Bu esaslara uygun olarak düzenlenen TİS'nin kıdem tazminatı ile ilgili hüküm 2320 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 23.10.1980 tarihinden itibaren uygulanacak, bu tarihe kadar da eski sözleşmedeki uygulamalar saklı kalacaktır.
Sonuç olarak; davacınıne yiyecek ve kahvaltı parası dışında diğer sosyal hakların da yeni sözleşme ile getirilen hükümlerin geçici 8. maddesindeki belirleme karşısında da yiyecek ve kahvaltı paraları hakkında eski sözleşmedeki miktarların esas alınması gerekir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 7.2.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.