 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1984/183
K: 1985/462
T: 17.05.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 5. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 15.6.1983 gün ve 215-779 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 6.10.1983 gün ve 9096-9228 sayılı ilamiyle; (..Davacı (M.) Margarin sanayi A.Ş günün satış şartları ve artan kapasitesi gereğince kiralananda Bölge satış müdürlüğü kuracağını ve bu nedenle kiralanana ihtiyacı olduğunu ileri sürerek kiralananın boşaltılmasını istemiştir. Davalı ise kiralananın hal yanında toptan gıda maddeleri ticareti yapılan site içinde bulunduğunu ve kiralananın gerek semt ve gerekse büyüklük itibariyle yapılacak işe uygun olmadığını ve esasen şirketin Kısıklı'da daha geniş bir yerde Bölge Satış Müdürlüğü açtığını, ihtiyaç iddiasının samimi bulunmadığını savunmuştur. Davacı şahitleri, davacının acente ile iş yaptığını ve artan iş hacmi sebebiyle çalışılan yer yeterli olmadığından kiralananın bölge müdürlüğü olarak kullanılacağını bildirmişlerdir. Davalı şahitleri ise kiralananın semt olarak toptan bakkaliye ticareti yapılan mahal olduğundan yapılacak işe uygun olmadığını bildirmişlerdir. Mahallinden yapılan keşifte dinlenilen bilirkişiler ise mübrez kapasite raporları ve iş hacmi nazara alındıktan kiralananın, davacının yapmayı tasarladığı işe göre küçük kaldığını ve kiralananın şirketin İstanbul Bölge Satış Müdürlüğü için gerekli boyut ve hacme sahip olmadığını ve kiralananın mevkiinin özelliği bakımından da kullanma amacını olumsuz yönde etkiliyeceğini ancak, şirketin irtibat bürosu olarak istifade edebileceği belirtmişlerdir. Davalı Kısıklı'da İstanbul Bölge Müdürlüğü açıldığını tesbit ettirmiştir. Dosyadaki tüm deliller bir arada değerlendirilerek,kiralananı şirketin bölge müdürlüğü olarak kullanmasının mümkün bulunmadığı ve kiralananın ihtiyacı karşılayamayacağı kabul edilmek gerekir. Davacının bilirkişi raporunda irtibat bürosu olarak istifade edebileceği belirtmişlerdir. Davalı Kısıklı'da İstanbul Bölge Müdürlüğü açıldığını tesbit ettirmiştir. Dosyadaki tüm deliller bir arada değerlendirildikte, kiralananı şirketin bölge müdürlüğü olarak kullanmasının mümkün bulunmadığı ve kiralananın ihtiyacı karşılayacağı kabul edilmek gerekir. Davacının bilirkişi raporunda irtibat bürosu olarak kullanılabileceği beyanından sonra İstanbul Bölge Müdürlüğü levhası konularak 5 kişinin çalışacağı bir irtibat bürosu olarak kullanılacağı şeklinde bir beyan da tahliyeyi temine yönelik bulunmuş ve ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını gösterir nitelikte kabulü gerekmiştir. 5 kişilik irtibat bürosunun Kısıklı'da açılan bölge müdürlüğünde çalışması mümkün olduğundan ihtiyaç nedeniyle kiralananın boşaltılmasını zorunlu kılan bir hal değildir. Bu cihetler gözönünde tutularak davanın reddine karar verilmek icap ederken, bilirkişi beyanı ve toplanan delillere aykırı olarak kiralananın boşaltılmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararının uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.'nun 429 uncu maddesi gereğince BOZULMASA, 17.5.1985 gününde oyçokluğuyla karar verildi.