 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1984/171
K: 1985/105
T: 07.02.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "Alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; KOCAELİ 2. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 17.5.1983 gün ve 1982/180-1983/73 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 26.11.1983 gün ve 8879-10003 sayılı ilamı:
(..Davalı İgsaş-İstanbul Gübre Sanayii A.Ş. kamu kuruluşlarının da iştiraki ile Türk Ticaret Kanununun anonim şirketinin kuruluş hükümlerine göre kurulmuş bir anonim şirkettir.
Gerçekten Şirket Ana Sözleşmesinin 37. ve 38. maddeleri şirket personeline safi karının %5'inin temettü ikramiyesi olarak dağıtılması kararlaştırılmış, uygulama da bu yolda sürdürülmüştür.
Ancak dosyadaki bilgilerden, şirketin 19782 yılı olağan genel kurulunun 26.3.1982 günlü toplantısında şirket ortaklarından Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığı temsilcisinin önerisi ile 1981 yılı safi kararının Türk Ticaret Kanunun 469. maddesi gereğince ihtiyari yedek akçe olarak ayrılmasının kararlaştırıldığı, ana sözleşme gereğince personele dağıtılmak üzere bir pay ayrılmadığı ve bu kararın yetkililerce iptali yoluna gidilmeyerek kesinleştiği anlaşılmaktadır. Şirket buradaki takdir hakkını safi karın dağıtılmayacağı yönünde belirtmiştir.
Türk Ticaret Kanunu hükümleri uyarınca alınmış olan bu karara davacı işçinin bir diyeceği olamaz. Ve pay sahibi olmadığı için de kazanılmış hak iddiasında bulunamaz. Bu dönemde mer'i toplu iş sözleşmesinde de bu yönde bir hüküm yoktur. O halde, davacı 1981 yılı safi karından temettü ikramiyesi isteyemeyecektir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken kabulü isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Davalı İGSAŞ kamu kuruluşların da iştiraki ile TTK.nun anonim şirketler kuruluş hükümlerine göre kurulmuş bir anonim şirkettir. Dosyadaki bilgilerden şirketin 1982 yılı olağan genel kurulu 26.3.1982 günlü toplantısında, 1981 yılı safi karının TTK.nun 469. maddesi gereğince ihtiyati yedek akçe olarak ayrılması ve personele dağıtılmak üzere bir pay ayrılmadığı, bu kararın yetkililerce iptali yoluna gidilmeyerek kesinleştiği anlaşılmaktadır. TTK. hükümlerine göre alınmış bu karara davacı işçinin bir diyeceği olamıyacağı gibi, bu karar pay sahibi olmadığından kazanılmış hak iddiasında da bulunamaz. Özellikle ücret unsurunun oluşturan bir uygulamadan söz edilemiyeceğine göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda açıklanan ve Özel daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 1. görüşmede gerekli çoğunluk sağlanamadığından, 2. görüşmede 7.2.1984 gününde oyçokluğuyla karar verildi.