 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1984/147
K: 1985/794
T: 09.10.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, (İstanbul 5. Hukuk Mahkemesi)'nce davanın reddine dair verilen 18.3.1983 gün ve 1982/1092-1983/250 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 27.9.1983 gün ve 8458-8740 sayılı ilamıyla; (...1.8.1977 başlangıç tarihli kira sözleşmesine göre kiralayan davacı Dinç'tir. Her ne kadar kiralanan 5.5.1981'de Mebrure'ye satılmışsa da davalı vekilinin 6.10.1982 tarihli cevap dilekçesinde satış keyfiyetini 3.8.1982 tarihli ihtarname ile öğrenildiği, böylece kira bedellerinin satışa rağmen başlangıçtan beri davacıya ödenegeldiği, bu durumda davacının kiralayan sıfatının satıştan sonra da devam ettiği anlaşılmaktadır. İki haklı ihtara dayalı tahliye davalarında dava hakkı kiralayana tanınmıştır. Davacının bu sıfatı inkitasız devam ettiğine göre dava hakkının varlığını kabul etmek gerekir. Bu bakımdan mahkemenin aksi görüşü yerinde değildir. İşin esası incelenerek olayda iki haklı ihtar olgusunun gerçekleşip gerçekleşmediği saptanarak sonucuna göre bir karar verilmek gerekirken, davacının dava hakkı bulunmadığından bahisle davanın reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davacı vekili,
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanun uyarınca kiralayan tahliye davası açabilir. Kiralayan kiralananı üçüncü kişiye satmış ve bu kişi kira paralarının kendisine ödenmesini ve kişisel ihtiyacı için tahliye davası açacağını davalı kiracıya ihtar etmiştir. Bu durum karşısında davacının kiralayan sıfatı sona ereceğinden iki haklı ihtara dayanan bu tahliye davasını açamaz.Açıklanan nedenlerle direnme kararı usul ve yasaya uygun olduğundan onanmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, gerekli temyiz ilam harcının peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 9.10.1985 gününde oyçokluğu ile karar verildi.