 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1984/119
K: 1985/768
T: 04.10.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "vasiyetnamenin tenfizi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kadıköy 2. Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 17.3.1983 gün ve 1982/47 E., 1983/48 K. sayılı kararın incelenmesi Hazine vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 24.5.1983 gün ve 1983/4567-4751 sayılı ilamı : (... İptal davasının açılabilmesi için asgari zamanaşımı süresi olan bir yıl beklenmeden tenfize (mirasçılık belgesi verilmesine) karar verilmiş olması usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 429. maddesi uyarınca hakim Yargıtay bozma kararı üzerine tarafları çağırıp dinledikten sonra bozmaya uyulup uyulmama hususunda karar verecektir. Madde metninden de anlaşılacağı gibi hakim kural olarak bozma kararına uyup uymama bakımından tarafların düşünce ve istekleriyle bağlı değildir. Ancak taraflar veya vekillerinin bu konudaki istek ve iradelerini açıklayan beyanları Yargıtay bozma kararına uyulması doğrultusunda birleşmiş ve bozma isteyen tarafı bağlayacı bir nitelik taşıyor ve kamu düzenine ilişkin bir neden de söz konusu değilse artık hakim bozmaya uyma zorundadır.
Olayda özel daire bozmna kararı davalı lehine olmak üzere tenfize karar verilebilmesi için asgari bir yıl olan zamanaşımı süresinin beklenmesi gerektiğini vurgulamış olup, davacı vekili bozmaya uyulmasını istemiş bir başka anlamda aleyhine olan bozma kararını benimsemiştir. O halde yukarıda açıklanan esaslar gözönünde bulundurularak özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken öncek karada direnilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Hazine vekilinin temyiz itarazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı 4.10.1985 gününde BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi