 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1984/6-2
K: 1984/196
T: 4.6.1984
- KARARIN SANIĞA TEFHİMİ ( Vekil İçin Temyiz Süresinin Başlangıcı )
- VEKİLİN YOKLUĞUNDA SANIĞA TEFHİM EDİLEN HÜKÜM ( Vekil Açısından Temyiz Süresinin Başlangıcı )
- TEMYİZ SÜRESİNİN BAŞLANGICI ( Vekilin Yokluğunda Sanığa Tefhim Edilen Hüküm )
- SANIĞA VEKİLİN YOKLUĞUNDA HÜKMÜN TEFHİMİ ( Vekil Açısından Temyiz Süresinin Başlangıcı )
1412/m.33,261,310
DAVA : Köy merasına tecavüz etmek suçundan sanık Ahmet’in hükümlülüğüne dair Merzifon Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 22/12/1982 gün ve 462 -_36 sayılı hüküm sanık vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 18/11/1983 gün ve 7623 - 8672 sayılı ilamı ile tebliğnamedeki düşünce aksine, temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
C. Başsavcılığının CMUK.nun 322. maddesi uyarınca Özel Daire kararının bozularak kaldırılması ve işin esasının incelenmesi için dosyanın 6. Ceza Dairesine gönderilmesi istemini bildiren 30/12/1983 gün ve 1 sayılı itiraznamesiyle dosyanın 1. Başkanlığa gönderilmesi üzerine Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Köy merasına tecavüz suçundan sanık Ahmet’in mahkumiyetine ilişkin olarak yapılan temyiz talebini özel Daire;
Hükmün 20/12/1982 gününde sanığın yüzüne karşı verilmiş olmasına, yeniden müdafiiye tebligat yapılmasının gerekmemesine göre süresinden sonra yapılan temyiz isteğinin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı itiraz yoluna başvuran Cumhuriyet Başsavcılığınca:
Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28/04/1980 tarih ve 81/172 sayılı ilamlarında : "Sanığın yüzüne karşı vekilinin yokluğunda verilmiş hüküm sanık için temyiz süresi geçmiş olsa bile, vekile yapılan tebligat üzerine, vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş ve koşulu da yerine getirilmiş ise, temyiz incelemesi yapılmalıdır" denilmektedir.
Bu karar doğrultusunda Özel Daire kararının bozularak kaldırılması ve işin esasının incelenmesi için dosyanın özel daireye gönderilmesine karar verilmesi talep olunmuştur.
Görüldüğü gibi Özel Daire ile Cumhuriyet Başsavcılığı arasında uyuşmazlık konusu olan husus: Hüküm vekilinin yokluğunda ve sanığın yüzüne karşı verilmesi halinde, kendisine yapılan tebligat üzerine sanık vekilinin süresinden sonra yaptığı isteminin reddi gerekip gerekmeyeceği hususudur.
Tebligat Kanunun 11. maddesinde: "Vekil ile takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır" hükmüne yer verilmişse de; "Tefhim" ve "tebliğ" ayrı kavramlardır.
Tefhim: Verilmiş olan kararın veya hükmün taraflara yargıç veya mahkeme başkanı tarafından söz ile bildirilmesi; adli tebliğ ise: Davada alakalı olan bir kimseye, davaya ait bir muameleden haber almasını temin için, Adliye mahkemelerinden yapılan tebliğdir ki muhtevasını karar, layiha, celpname davetiye ihbar, ilam, ilh... teşkil eder ( Türk Hukuk Lügatı, S. 329 - 327 )
Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunun "kararların tefhim ve tebliği" ile ilgili 33. maddesinde : ( Alakadar tarafın yüzüne karşı ittihaz edilen kararlar kendisine tefhim olunur ve isterse kararın bir sureti de verilir.
Diğer kararlar tebliğ olunur.
261. maddesinde: ( Hükmün tefhimi, duruşmanın hitamında ve nihayet duruşmanın bitmesinden bir hafta içinde hüküm fıkrasının okunması ve esbabı mucibesinin bildirilmesi suretiyle olur. Esbabı mucibesinin bildirilmesi gerek okunmakla ve gerek başlıca noktalarının şifahen beyanı ile olur.
Hüküm tefhimi tehir olunmuş ise esbabı mucibesi tefhimden evvel yazılır. Hükmün tefhimi sırasında maznun hazır bulunur ve hüküm aleyhine kanun yolları varsa kendisine haber verilir.
310. maddesinde: ( Davayı temyiz talebi, hükmün tefhiminden bir hafta içinde hükmü veren mahkemeye bir istida verilmesi veya bu hususta zabıt varakası tutmak üzere zabıt katibine yapılacak bir beyanla olur. Zabıt varakası reis veya hakime tasdik ettirilir.
Hükmün tefhimi, maznunun gıyabında olmuşsa bu mehil tebliğ tarihinden başlar denilmektedir.
Anılan yasa hükümleri birlikte incelendiğinde "Tefhim" sırasında sanık vekilinin hazır bulunmasında yasal bir zorunluluk olmadığı, sanığın yüzüne karşı "tefhim" edilen bir hükmün ayrıca sanığa veya vekiline "tebliğ"i gerekmediği ve bir haftalık temyiz süresinin sanığın yüzüne karşı yapılan "tefhimle" birlikte işlemeye başladığı açıklıkla anlaşılmaktadır.
Ceza Genel Kurulunun oyçokluğu ile verdiği 28/04/1980 gün ve 8-81 )72 sayılı kararı itiraz doğrultusunda olmakla beraber, oybirliği ile verilen 09/04/1984 gün ve 1 - 387/132 sayılı kararında çoğunluk görüşü benimsenmiştir.
Olayımızda da sanığın yüzüne karşı vekilinin yokluğunda, 22/12/1982 tarihinde "tefhim" ve sanık vekili Mürvet’e 30/12/1982 tarihinde "tebliğ" edilen yerel mahkeme hükmünün adı geçen avukat tarafından süresinden sonra 05/01/1983 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığından Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının reddine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan üç üye: Haklı nedenlere dayanan Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının kabulü gerektiğini ileri sürerek, bu yolda oy kullanmışlardır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının REDDİNE, 04/06/1984 gününde, üçte ikiyi geçen oyçokluğuyla karar verildi.
