DAVA : Evlenmek vaadiyle kandırarak kızlık bozmaktan sanık Yaşar Altıntaş'ın TCY. 423/1. maddesi uyarınca 6 ay hapis cezasiyle cezalandırılmasına dair Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen hükmü sanık vekilinin temyizi üzerine inceleyen Özel Daire;

"Kural olarak bir iddianın kabulü ancak onun başka delillerle doğrulanması halinde mümkündür.

Dosya içeriğinden anlaşıldığına göre; mağdurenin, sanığın evli olduğunu gizleyerek evlenme vaadi ile kızlığını bozduğu hakkındaki soyut iddiasına karşılık sanığın suçunu inkar etmiş ve olay tarihinde Eskişehir'de bulunmadığı hususunda savunma tanığı göstermiştir.

Kan gruplarının benzerliğinin de başlı başına aleyhe delil olarak kabulüne imkan yoktur.

Şu hale nazaran sanığın mağdureyi alacağım diye kandırdığına ve bu suretle kızlığını bozduğuna dair kesin ve inandırıcı delil olmadığı halde, mahkumiyetine karar verilmesi" isabetsizliğiyle bozmuş,

Bu karara karşı Yerel Mahkeme; mağdurenin safahatta değişmez anlatım ve iddiaları, Adli Tıp Meclisi raporu, iddiayı doğrulayan tanık anlatımı ile bir kadının iffetini ortaya koyarak bir kimseye suç isnadında bulunmayacağı görüşüyle direnmiştir.

İncelenen dosyaya, delillere göre;

1955 doğumlu ifade eden mağdure Saadet Mercan'ın C.Savcılığına verdiği 3.6.1981 havale tarihli dilekçesinde; halen Bitlis-Sarıkonak Karakol Komutanı olan sanık Yaşar Altıntaş'la Eskişehir'de görevli iken tanıştıklarını, bu arada 29.12.1980 tarihlerinde evlenme vaadinde bulunarak kızlığını bozduğunu, Bitlis'e tayin olduktan sonra da alacağım diye kendisini oyaladığını iddia ederek davacı olduğu, 16.6.1981 günlü polis karakolundaki ifadesinde aynı iddiayı tekrar ederek sanıkla bir buçuk yıl arkadaşlık yaptığını, kendisini bekar tanıttığını, iğfal edildiği tarihe nazaran 6.5 aylık hamile olduğunu, 27.10.1981 günlü duruşmada ise, sanığı 1970 yılından beri tanıdığını, kendisini bekar tanıtan sanığın evlenme vaadine kanarak rızasıyla kızlığını bozdurduğunu, sanıktan olma çocuğu 27 gün önce doğurduğunu söylediği,

Sanığın ise, soruşturmanın tüm aşamalarında, mağdureyi, eniştesinin 1978 yılında bir trafik kazasında ölmesinden dolayı tanıdığını, bu nedenle işlemlerine baktığını, onunla arkadaşlık yapmadığını, kızlığını bozmadığını, 1979 yılından bu yana Bitlis'te görevli olup Eskişehir'e gitmediğini, mağdure ve kız kardeşinin mazbut kimseler olmayıp mahkemeye intikal eden bazı olaylara karıştıklarını, buna dair Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinde bir davaları olduğunu, kendisinin ise evli olması nedeniyle evlenme vaadinde bulunamayacağını, mağdureyle iddia ettiği gibi 1970 yılından beri arkadaş olmaları halinde kendisinin evli olacağını öğrenmesi gerektiğini, on yıl bekleyip 10.yılda iddia edildiği şekilde kızlık bozma suçunu işlemesinin düşünülemiyeceğini savunduğu,

Dinlenen tanıkların savunmayı doğruladıkları ve ayrıca 1980 Ekim ayından itibaren sanığın görev yaptığı yerden ayrılmadığını söyledikleri,

Adli Tıp Meclisinin; kan gruplarını karşılaştırarak sonuç kısmında daha sağlıklı sonuca varılabilmesi için diğer kan grubu ve faktörlerinin tesbiti gerektiğini açıkladığı;

Dosyada bir örneği bulunan Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.12.1979 gün 437/131 sayılı ilamında; 5.5.1979 günü 6136 sayılı Yasaya aykırılık, sarhoşluk, meskun mahalde silah atmak, kadın oynatmak ve oynamak suçlarından sanıklar Mehmet Alptekin, Hüseyin Gürel, Sadiye Mercan, Saadet Mercan'ın yargılanıp delil bulunmadığından beraatlerine karar verildi,

Mağdurenin iddiasını isbat yönünde herhangi bir tanık dinletmediği görülmüştür.

TCY. 423. maddesinde yazılı suçun oluşabilmesi için mağdurenin ergin olması ve kızlık bozulmasının yanında evlenme vaadinin kesin bir surette subutu gerekir, yani her olayda mağdureyi alacağım diye kandırdığına ve bunun sonucu kızlığının bozulduğuna dair kesin delillerin bulunması, gerekir. Örneğin nişanlama, evlenme için evlendirme memurluğuna başvurmak, müstakbel ev için birlikte ev eşyası satın almak gibi işlemler, hukuken evlenme vaadini oluşturur. Bundan başka evlenme vaadinin kızlık bozma olayından önce yapıldığı isbat edilmedikçe mahkumiyete hükmedilmeyecektir. Ceza Genel Kurulunun 28.4.1980 gün 46/170, 8.6.1970 gün 372/233 sayılı ve daha birçok kararları da bu yöndedir.

İncelenen olayda mağdure suç tarihlerinde her vaade hemen kanmaması gereken yaşlardadır. Hele evlenme vaadi gibi konular da en azından karşısındakinin evli olup olmadığını, niyetinin ciddiyetini araştırması gerekir. Kendi anlatımına nazaran 10 ya da 1.5 yıllık arkadaşlık devresinde bu imkanı bulamıyacağını düşünmek, yaşadıkları çevrenin büyüklüğü nazara alındığında mümkün değildir. Bu itibarla mağdurenin, sanığın evlenme vaadine kandığı iddiası şüphe ile karşılanmıştır.

Bundan başka mağdure; kızlık bozma olayından önce kendisine evlenme vaad ettiğini de ispat edememiş, bu hususta hiç bir delilde göstermemiştir.

Sanığın mağdure ile arkadaşlık yaptığı hususu da belli olmamaktadır.

Suç tarihlerinde sanığın Bitlis-Sarıkonak'ta bulunduğu, Aralık 1980 tarihinde senelik izin almasına rağmen iznini bulunduğu yerde geçirdiği, bu arada Eskişehir'e hiç gitmediği tanıklar tarafından ifade edilmiştir.

Kan gruplarının benzerliğini başlıbaşına aleyhe delil olarak kabul etmeye imkan yoktur.

Bu nedenle sanığı mağdureyi alacağım diye kandırdığı, ve kızlığını bozduğuna dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından, sanık vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün BOZULMASINA karar verilmelidir.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972