DAVA : Tedbirsizlikle ölüme ve yaralamaya sebebiyet vermekten sanık Muammer'in hükümlülüğüne dair, (İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesi)'nden verilen 16.3.1982 gün ve 825 - 196 sayılı hüküm, sanık vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesi'nce incelenerek bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 22.11.1983 gün ve 696 - 1197 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, C. Savcısı ve sanık vekili tarafından süresinde verilen dilekçeler ile istenilmiş, sanık vekili yönünden koşulu da yerine getirilmiş olduğundan, dosya C. Başsavcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 10.7.1984 gün ve 9-3712 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığı gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Tedbirsizlik ve dikkatsizlik sonucu ölüme ve yaralamaya sebep olmak suçundan sanık Muammer'in,

TCK.nun 455/2-son maddesi gereğince 2 yıl hapis ve 5.000 lira ağır para cezasıyla tecziyisine, ayrı bilirkişi raporunda belirtildiği üzere olayda kusurlu bulunduğu anlaşılan Latif ile belediye başkanlığı hakkında karar kesinleştikten sonra gereğinin düşünülmesi için dosyanın C. Başsavcılığı'na tevdiine ilişkin hükmü, Özel Daire:

Dava konusu olayın; sanığın icarında ve mesuliyeti altındaki dükkan önündeki kaldırımda bulunan ve dükkana ait hemzemin kuyuya gece vakti kaldırımda ana - baba ve küçük kardeşleri ile birlikte yürüyen 1971 doğumlu Alev'in düşmesindeki bu düşme sonucu yaralı olarak kurtarılmıştır, bu düşmeyi fark eden annesi müdahil Türkan'ın bağırması üzerine baba Abdurrahman'ın kızını kuyudan kurtarmak maksadıyle iradı olarak kuyuya atladığında başını kuyunun kenar veya duvarlarına çarparak saçlı derinin arka kısmında husule gelen çöküntünün yaptığı, koma halinde suya düşüp kafa travması ve suda boğulmadan ölmesinden ibaret olduğu iddia, savunma, tanık beyanları ve ölü muayene zaptından anlaşılmaktadır.

1 - A) Mahkemece de kabul edilen bu oluşa göre küçük Alev'in yaralanmasının ve baba Abdurrahman'ın ölümünün iki ayrı safhada gerçekleşen iki ayrı olay olarak nitelenmesi icabeder.

1. safhada meydana gelen küçük Alev'in yaralanmasından ibaret olayın TCK.nun 459. maddesine uyduğu; ikinci safhada baba Abdurrahman'ın ölümü ile neticelenen olayın bir bütün olarak değerlendirilmesi sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,

B) Olayda ölen baba Abdurrahman'ın kızını kurtarmak için iradi olarak kuyuya atlayarak raporda belirtilen nedenlerle ölmesi olayında, sanığın fiili ile sonuç arasında doğrudan doğruya bir illiyet rabıtası bulunup bulunmadığı karar yerinde tartışılmadan; bulunduğunun kabulü halinde bu oluşa göre kusur nisbeti belirtilmeden, olayı kül halinde değerlendiren bilirkişi raporuna dayanılarak karar verilmesi,

2 - Küçük Alev'in yaralanması olayına gelince: Adı geçenin yaralanması konusunda bilirkişi raporunda belirlenen kusur nisbeti yaralanmaya sebebiyet verme yönünde dosyaya ve oluşa uygun ise de,

Alev'e ait 14.10.1980 gün ve 8545 sayılı rapor ile hastaneden celbedilecek tedavi evrakı ve röntgen filmlerinin Adli Tıp Meclisi'ne gönderilerek, yaşı da nazara alınmak sufretiyle ne kadar müddetle iş ve gücünden kaldığı kesin olarak tesbit edilmeden eksik tahkikat ile hüküm kurulması isabetsizliğinden bozmuş;

Yerel mahkeme 2 nolu bozma nedenine uyarak gereğini yapmış, 1 nolu bozma nedenine ise : Ölenin kendi çocuğunun kuyuya düşmesi durumunda bir baba olarak onu kurtarmaktan başka bir düşüncesinin mevcut olduğunu kabule olanak yoktur. Bu düşünce içerisinde evladını kurtarmak ve ona gereken yardımda bulunmak çabası içerisinde olan ve başka herhangi bir durumu düşünecek ortamda olmayan Abdurrahman'ın iradi olarak kuyuya atladığını kabule, bu nedenle olanak yoktur. Sanığın mevcut fiili ile sonuç arasında bu nedenlerle doğrudan doğruya bir illiyet rabıtasının mevcudiyetinin kabulü zorunlu görülmüştür gerekçesiyle önceki hükmünde direnmiştir.

Görüldüğü gibi; oluş ve subutta Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında herhangi bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık konusu olan husus; kuyuya düşen kızını kurtarmak için, bu kuyuya atlayan kişinin ölümünde sanığa izafe edilebilecek bir kusur, başka bir deyimle sanığın eylemiyle ölüm olayı arasında doğrudan doğruya bir illiyet bağının mevcut olup olmadığı hususudur. Küçük Alev'in kuyuya düşmesi ve yaralanması olayında, yaralanma olayı ile, sanığın kendisine ait kuyuya insanların düşmesini önleyecek tedbirleri gereği gibi almaması nedeniyle, illiyet bağı bulunmaktadır. Alev'in babası Abdurrahman kuyuyu ve kızının bu kuyuya düşdüğünü görmüş, buna rağmen kendi iradi hareketiyle kuyuya atlamış ve bu sebepten yaralanarak ölmüştür.

Bu durumda, sanığın tedbirsizlik olarak nitelendirilebilecek eylemiyle Abdurrahman'ın ölümü olayı arasında doğrudan doğruya bir illiyet bağının bulunduğunu kabule olanak bulunmadığından, Yerel C. Savcısı ve sanık vekilinin temyiz itirazlarının bu nedenle kabulü ile, direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, tebliğnamedeki isteme uygun şekilde Yerel Mahkeme direnme hükmünün BOZULMASINA, depo parasının sanığa geri verilmesine, 22.4.1985 gününde, oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972