 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/9452
K: 1984/10983
T: 11.12.1984
DAVA: Davacı, kıdem tazminatıyla ücret ve ikramiye farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- YHK tarafından 1.3.1982 ile 28.2.1985 tarihleri arası için yapılan TİS'nin "yararlanma" başlığını taşıyan 6. maddesi ile Ek: 3'ünü teşkil eden "pozisyon cetveli" ve "süresi belirli hizmet akdi ile çalıştıracak işçilerin çalışma esasları"na ilişkin Ek: 7'nin birlikte incelenmesinden işyerinde, pozisyon cetvelinde unvanları yazılı, daimi kadroda nitelikli işçi ve pozisyonları bulunmayan niteliksiz (düz) işçi olarak iki tür işçi çalıştırıldığı, ancak pozisyonu bulunmayan işçilerde de, Evsaf yönetmeliğine göre gerekli özellikleri taşıyanlardan hizmete ihtiyaç olması ve hizmetin gerektirdiği nitelikte ve sayıda nitelikleri ile ilgili görevlerde (daimi) hizmet akti ile çalıştırılanlar gibi, Ek: 7'de sayılan pozisyonlarda istihdam edilebilecekleri anlaşılmaktadır.
Şu durumda belirli hizmet akdi ile düz işçi olarak çalıştırıldıkları savunulan davacıların şayet Ek: 7'deki pozisyonlardan birinde istihdam edilmiş ve çalıştırılmışlarsa, daimi çalıştırılan işçi niteliğinde olduklarının kabulü ile şimdiki gibi daimi işçi haklarından yararlandırılmaları doğru olur. Aksi halde, yani belirtilen pozisyonlarda çalıştırılmamışlarsa, yani (düz) işçiliklerini muhafaza etmişlerse, daimi işçi haklarından yararlanamayacaklarından ücret farkı, ikramiye farkı ve bu hakların kıdem tazminatına yansıtılmasını isteyemeyeceklerdir.
O halde bu esaslar çerçevesinde gerekli araştırma ve inceleme yapılarak, sonucu uyarınca karar temyiz gerekirken, noksan tahkikatla ve yazılı şekilde ücret farkı, ikramiye farkı ve bunların kıdem tazminatına yansımasına karar verilmiş olması isabetsiz olup, bozmayı icabettirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, 11.12.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.