 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/9093
K: 1984/7523
T: 13.09.1984
DAVA: Davacı, hafta tatli gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş ve her ne kadar dava dilekçesinde 10.000 liralık istekte bulunulmuş ise de alacağın fazlası saklı tutulmuş ve davacının itirazı üzerine yapılan bilirkişi incelemesinde uyuşmazlık konusunun 10.000 liralık kesinlik sınırının üzerinde olduğu raporla belirlendiğinden usulün 432/5 fıkrası gereğince mahkemenin bu sebebe dayalı dilekçenin reddine dair kararın kaldırılmasına işin esasının incelenmesine karar verilip dosya ve belgeler incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: Davacı Yüksek Hakem Kurulunca bağıtlanan 1.3.1981-278.2.1984 döneminde geçerli toplu iş sözleşmesinin 42/a maddesinde düzenlenen hafta tatili çalışmasının karşılığını istemiştir.
Gerçekten dayanak yapılan toplu iş sözleşmesinin 42/a maddesinde hafta tatilinin pazar günü olduğu belirlendikten sonra işin icabı olarak bu günlerde rızası alınmaksızın çalıştırılan işçilere sonraki hafta içinde 1 gün izin verilecği izin verilmediği takdirde çalıştırıldığı tatil günleri için 3 yevmiye izin verildiği hallerde 2 ilave yevmiyenin ödeneceği kabul edilmiştir.
Diğer taraftan yine aynı kurul vardiyasız işçiler için düzenlediği bu kuralın vardiyalı çalışma yapılan işyerlerinde nasıl uygulanacağını 7.7.1982 tarih ve 81/255 numaralı ek kararında açıklığa kavuşturulmuş ve vardiyalı çalışan işçilerin çalıştıkları 6. günü takip eden 7. günü izin kullandırılmamışsa 3 yevmiye, izin kullandırılmışsa 2 yevmiye alması gerekir. Ancak 3 ve 2 ilave yevmiyenin hesabında davacının öncelikle aylık maktu ücretli olup olmadığının gözönünde tutulması icap eder.
Bu durumda yani aylık maktu ücretli ödemeye tabi olması halinde izin verilmeden çalışılan 7. gün ücretinin 1 yevmiyesi aylık maktu ücrete dahil bulunduğundan 2 ilave yevmiye daha hesap edilmesi 7. gün izni verilmişse 1 ilave yevmiye daha hesap edilmesi gerekir.
Mahkemenin toplu iş sözleşmesini nazara almayarak 7. gün izin verildiğinden bahisle yazılı şekilde karar vermesi isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan sebeplerle davacı yararına BOZULMASINA, (...) 13.9.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.