 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/7250
K: 1984/8414
T: 27.09.1984
DAVA : S.G. ile M.M. ve A.G. adlarına dava takipçisi A.T. aralarındaki dava hakkında Ulukışla İş Mahkemesinden verilen 29.5.1985 günlü ve 8/11 sayılı hüküm A.G. adına dava takipçisi tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmiş ise de; duruşma davetiyesinin taraflara tebliği için yapıştırılacak posta pulu olmadığından duruşma isteğinin HUMK.'nun 438. maddesinin 1. fıkrası gereğince reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Davalı A.G. temyiz isteğinin reddine dair karar Usul ve Yasaya uygun olduğundan bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle kararın ONANMASINA,
2 - Diğer davalının temyizine gelince;
a) Davacı istediği hak türleri için ayrı ayrı rakam belirterek istekte bulunmamıştır. Öncelikle bu hal usule özellikle istekle bağlı kalınacak hüküm oluşturulma ilkesinin denetlenmesine imkan vermediği için Medeni Usule aykırıdır.
b) Bilirkişi raporlarının, uyuşmazlığın çözümüne etken bütün deliller toplandıktan sonra yapılması icap eder. Oysa deliller toplanmadan bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır ki, bu hal icabetli ve sağlıklı sonuca varılmasını engellediği için usul ve yasaya aykırıdır.
c) Davalı 16.3.1982 tarihinde ihale yoluyla işyerinin başka işveren devredildiğini savunmuştur. Bu savunma yeterince araştırılarak sorumluluğun bu sonuca göre saptanması gerekirken, dayanak gösterilmeksizin daha ileriki bir tarihle hasaplama yapılması da isabetsizdir.
d) Davacı aylık ücretle çalışmaktadır. Aylık maktu ücrete, çalışılmayan genel ve hafta tatili ücretleri de dahildir. Hafta ve genel tatilde çalışma sabit görüldiği taktirde İş Yasasının 42. maddesi uyarınca hafta ve genel tatil ücretinin bir kat fazlasıyla ancak tatilden önceki 6 işgününde Kanunda öngörülen sürelerle çalışan kimsenin hafta tatilinde çalışması fazla çalışma niteliğine bürüneceğinden bu günlere has olmak üzere 1 kat fazlanın % 50 zammıyla ödetilmesi gerekir.Mahkemenin bu oranları aşarak hüküm vermesi de hatalıdır.
SONUÇ : Davalı M. tarafından temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplere bu davalı yararına BOZULMASINA, 27.9.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.