 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/5808
K: 1984/6825
T: 21.06.1984
DAVA: Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma parası ile bayram ve genel tatil gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davacılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: 1- Yapılan soruşturmaya, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Davacının davalılardan (K)'ın önce 1/3 hissesine, sonra da tamamına sahip bulunduğu gemide 3.6.1955-31.1.1961 ve 27.3.1961-3.6.1965 tarihleri arasında çalıştıktan sonra, 1966 tarihinden itibaren yine (K)'ın diğer davalılar ile birlikte müştereken işlettikleri başka bir gemide çalışmaya başladığı ve burada çalışmasını 15.1.1977 tarihine kadar sürdürdükten sonra, bu tarihte malulen emekli olduğu anlaşılmaktadır.
Gerçekten tüzel kişiliği bulunmayan bir işyerini müştereken işletenlerin herbiri İş Kanunları açısından işveren sayılır ve çalıştırdıkları kimselerin iş aktinden veya iş kanunlarından doğan haklarından birlikte ve müteselsilen sorumlu olurlar.
Ancak 1966 tarihinde yeni oluşan ortaklık nedeniyle işyerinin devir veya intikali yahut herhangi bir suretle bir işverenden başka bir işverene geçme durumu sözkonusu olamayacağından, davacının 1966 tarihinden sonraki çalışmalarını yeni bir işyerinde ve yeni bir işveren nezdinde geçmiş olduğunun kabulü gerekir. Fakat burada davalı (K) yönünden aynı işverenin değişik işyerlerinde çalışma sözkonusudur.
Böyle olunca davacının 1955-1977 yılları arasında geçen tüm hizmet süresi için son ücrete göre hesap edilerek kıdem tazminatının 1965 yılına kadar olan miktarından davalı (K)'ın müstakil olarak 1966-1977 arasına isabet eden miktarından ise, davalı (K) da dahil tüm davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmaları gerekecektir.
O halde davacının kıdem tazminatı buna göre hesaplanmalı, bulunacak miktarın tümünün 1955-1977 arasına isabet eden kısmının tümünün müstakil olarak davalı (K)'dan, 1966-1977 araına isabet eden kısmının da rücu hakları saklı olmak üzere (K)'da dahil tüm davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmelidir.
3- Davacının 1966 yılından sonraya ait 27.801 lira tutarındaki fazla mesai parasının da tüm davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmelidir. Mahkemenin aksine görüşle, yazılı şekilde karar vermiş olması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı davacı yararına BOZULMASINA, (...) 21.6.1984 gününde oyçokluğuyla karar verildi.