DAVA : Taraflar arasındaki işkazası sonucu uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalılardan C.M.'den alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 23.10.1984 salı günü tayin edilere taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat S.A. ile karşı taraf adına Avukat R.A. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan Avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı, davalılardan Ş.Ç.Ç. Sanayii ve Ticaret A.Ş.'ne ait hurda geminin diğer davalı tarafından parçalanma işinde işçi olarak çalışmakta iken 30.07.1973 tarihinde geçirdiği iş kazası sonunda malül kaldığını iddia ederek maddi ve manevi tazminat istemiştir.

Mahkeme, davacının davalı C.M. emrinde çalıştığı gerekçesiyle adı geçen davalıyı sorumlu kılmış, davalı Şirket hakkındaki davayı ise reddetmiştir.

Karar, davalı Ş. A.Ş.'nin de sorumlu olduğu ileri sürülerek davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Dosya münderacaatından ve davalılar arasında yapılmış 04.01.1973 tarihli mukaveleden, davalılardan Ş.Ç.Ç. Sanayii ve Ticaret A.Ş.'nin kendi işyerinde işlemek üzere satın aldığı gemilerin söküm işini, gemi söküm işlerinde mütehassıs olan diğer davalı C.M.'na verdiği ve geminin söküm ve kamyona yükleme işi için ton başına belirli bir miktarda para ödemek üzere anlaştıkları gemilerin Ş. Şirketi tarafınan yine bu şirketin Yalova'da kiraladığı bir arsa civarındai sahile nakledilerek yanaştırıldığı ve bundan sonra davalı C.M. tarafından istihdam edilen işçiler vasıtasıyla söküm işine başlandığı, bu işçiler arasında bulunan davacının çalışma sırasında geçirdiği işkazası sonunda malül kaldığı anlaşılmaktadır.

Şu durumda, davalı Ş.Ç.Ç. Sanayii Şirketinin asıl işveren davalı C.M.'nin ise, İş kanunu'nun 1. maddesinin son fıkrasında öngörüldüğü veçhile asıl işverenden belirli bir işin bir bölümünde veya etkilendiğinde iş alan ve işçilerini münhasıran o işyerinde ve eklentilerde çalıştıran diğer bir işveren durumunda bulunduğu gerçeği ortaya çıkmaktadır.

Zira, az önce belirtildiği gibi, gemiler Ş. Şirketi'ne aittir. Gemilerin nakil ve sahile yanaştırılması işi Ş. Şirketi tarafından yerine getirilmiştir. Söküm işinin yapıldığı arsaya adı geçen şirket kiralamıştır. Söküm işi, parça başına ödeme yapılmak üzere taahhüt edilmiştir. Bütün bu işler, bir bütünün parçalarını oluşturmaktadır. Bu itibarla olayda İş Kanunu'nun 1. maddesinin son fıkrasındaki durum gerçekleşmiştir.

Mukavelede, işyerinde işin güvenliği ile ilgili sorumluluğun C.M.'na ait olduğunun kararlaştırılmış olması, Ş. Şirketi'nin bu sorumluluktan kurtarmaz.

O halde Ş.Ç.Ç. Sanayii ve Ticaret A.Ş.'tinin de asıl işvereni olarak davacının iş kazası nedeniyle uğradığı zararlardan sorumlu tutulması gerekirken, aksine görüşle ve yanlış değerlendirme ile, bu davalı hakkındaki davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı icabettirmiştir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle davacı yararına BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 6500 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 23.10.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972