 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/5283
K: 1984/6019
T: 30.05.1984
DAVA : Davacılar, iş kazası sonucu meydana gelen ölüm nedeni ile uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemişlerdir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Zararlandırıcı olayın oluş biçimi itibariyle bilirkişi raporunda YG. hücrelerine, girme ve çalışma yetkisi olan kimselerin girebileceği ve kazalı ile Köy Muhtarının bu çok tehlikeli yerlere girmesinin önlenmemiş olduğu açıklanmıştır.
1475 sayılı Yasanın 73. maddesi her işverenin işyerinde işçilerinin sağlığını ve iş güvenliğini sağlamak için gerekli olanı yapmakla yükümlü olmasına karşılık işçilerde bu yoldaki usuller ve şartlara uymak zorunda olduğunu belirtmiştir.
O halde, müteveffanın kaza olan yere girme ve çalışma yetkisi olan kişilerden bulunmamasına göre, müteveffanın'da olayın oluşmasında müterafik kusurunun olduğu kabulü gerekir. Bu nedenle bilirkişi raporu yeterli olmadığından uzman bilirkişilerden oluşan 3 kişilik bilirkişiler kurulu aracılığı ile inceleme yapılarak kusur oranının saptanması ve sonucuna göre hüküm tesisi gerekirken yerel mahkemenin yeterli ve doyurucu olmayan rapora dayanarak hüküm oluşturması isabetli görülmemiştir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz olunan hükmün davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair cihetlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.5.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.
