DAVA : Davacı, ücret zammından doğan alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacılar 01.03.1979-28.02.1981 tarihleri arasında geçerli Toplu İş Sözleşmesinin 25. maddesinde 01.03.1980 tarihinden itibaren haftalık çalşıma süresi 40 saat olarak belirlenmiş, cumartesi ve pazar günleri de hafta tatili olarak kabul edilmiş ve bu toplu iş sözleşmesi süresi içinde 01.10.1980 tarihine kadar bu uygulama sürdürülmüştür.

Davacılar bu tarihten sonra cumartesi günleri de 8 saat çalıştırıldıklarından bunun fazla çalışma olarak değerlindirilmesini istemişlerdir.

Gerçekten anılan sözleşmenin 57. maddenide de ayrıca cumartesi ve pazar günleri çalıştırılan işçilere muteakip hafta içinde her tatil günü için 1 gün izin verilmezse çalıştığı hafta tatili için almakta olduğu esas yevmiyesine ilaveten 2 yevmiye, izin verilirse 1 yevmiye ödeneceği ve yasanın öngördüğü % 50 ortırımlı miktarın buna dahil bulunduğu kabul edilmiştir.

Ancak ne varki Yüksek Hakem Kurulunca sonradan yenilenen ve 01.03.1981 tarihinden geçerli sözleşmenin 21. maddesinde haftalık çalışma süresi 48 saate çıkarılmakla beraber evvel bu sürenin altında uygulama yapılmata ise bunun da uygulanmasına devam edileceği ve haftalık çalışma süresinin günlere dağılımının işverence düzenleneceği esası benimsenmiş; yine aynı sözleşmenin 42. maddesinde de hafta tatilinin pazar günü olduğu ve işin icabı bu günlerde rızası alınmaksızın çalıştırılan işçilere sonraki hafta içinde bir gün izin verilmişse çalıştığı tatil günleri için 3 yevmiye izin velirse 2. ilave yevmiye ödeneceği hükme bağlanmıştır.

Öbür yandan İş Yasası'nın 35, 41 ve 61. maddeleri hükümlerinin birlikte incelenmesinden haftının tatilden önceki 6 iş gününde bu kanunun günlük iş sürelirene uygun 8 haftalık 48 saatlik çalışmalar dışında yapılan çalışmalar fazla çalışma sayılacağını kabul etmek gerekir. Daha açık bir anlatımla söylemek gerekirse; Hafta itibarıyla fazla çalışma 48 saatin üstündeki çalışmalardır. Bu itibarla haftalık 48 saati aşmayan çalışma yasal anlamda

fazla çalışma olarak nitelendirilemez.

Toplu İş Sözleşmesindeki düzenleme bu durumu değiştirmemiştir. Ancak önceki sözleşme döneminde cumartesi günü de hafta tatili olarak kabul edilmiş ve haftalık çalışma süresi de 48 saat yerine 40 saat olarak tesbit edilmiştir. Bu nedenle cumartesi çalıştırılan işçi sonraki hafta izin kullanmamışsa 2, izin kullanmışsa 1, normal yevmiye daha alacak demektir. ancak ne varki bu sonuca varmak için haftalık 40 saatlik çalışma süresinin haftanın tatilden önceki çalışma günlerine nasıl dağıtıldığının, çalıştırılmışlarsa sonraki hafta içinde izin verilip verilmediği ile ücretlerin maktuen aylık olarak ödenip ödenmediğinin araştırılıp tesbit edilmesi gerekir.

Yeni Toplu İş Sözleşme döneminde ise; bu sözleşme cumartesi gününü hafta tatili olmaktan çıkarmış hafta tatilini pazar günü olarak kabul etmiştir. Onun için cumartesi günü çalışan için sonraki hafta buna karşılık izin verilmemiş olsa bile ancak normal yevmiye alacağından oda maktu aylık içinde ödenmişse başka bir yevmiye alamayacaktır.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerle davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 11.4.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972