 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/2611
K: 1984/3116
T: 21.03.1984
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile teşvik ikramiyesinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm atına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmaklı dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Kamu Kuruluşlarından emekli olan işçinin geçmiş hizmetlerinin kıdem tazminatında birleştirilmesinin koşullarından birincisi birleştirilecek hizmetlerin Sosyal Sigortalar Kanununa veya T.C. Emekli Sandığına tabi olup bu sosyal güvenlik kurumlarıyla ilişki kurulmuş hizmetler olması gerekir. 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14/4. maddesinde; T.C. Emekli Sandığı Kanunu ve Sosyal Sigortalar Kanunu'na veya yalnız Sosyal Sigortalar Kanunu'na tabi olarak geçen hizmet sürelerinden bahsedilmesi bu esası açıkça ortaya koymaktadır. Bu itibarla davacının askerlikte geçen hizmetinin kıdem tazminatı hesabında değerlendirilmesi için öncelikli prim ve keseneklerini ödemek suretiyle az önce açıklanan sosyal güvenlik kurumlarında saydırılması icap eder.
Davacı, askerlik süresi için böyle bir borçlanma işlemini gerçekleştirmemiştir. O halde bu süre için kıdem tazminatı alamaz.
2- Toplu İş Sözleşmesinde teşvik ikramiyesi kıdem tazminatına hak kazanan işçi için öngörülmüştür. diğer ödeme ve hesap şekli itibarıyla tamamen kıdem tazminatı niteliğindedir. O halde, kıdem tazminatının emekli olduğu tarihteki yasal asgari ücretin 30 günlük tutarının 7,5 katını geçemeyceği yolundaki sınırlamada kıdem tazminatıyla birlikte gözönünde bulundurulması gerekir. Davacı kıdem tazminatı bu sınırdan almıştır. Ayrıca teşvik ikramiyesi alamaz.
3- Davacı, kıdem tazminatı için temerrüde düşürmediği gibi son kıdem tazminatı için herhangi bir ihtirazi kayıt ileri sürmeden almışıtır. Borçlar Kanunu'nun 113. maddesine göre feri olan geçmiş günler faizi de sakıt olur.
Bu yön gözetilmeden faizi hükmedilmesi de hatalıdır.
Açıklanan sebeplerle davanın reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.03.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.