 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/12590
K: 1985/2743
T: 19.03.1985
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, işyerinde çalışmakta iken, 27.12.1981 günü işyerine aşikar surette sarhoş olarak gelip, ortada haklı bir sebep yokken amirini tokatlayap merdivenden yuvarlamak suretiyle 15 günü iş ve gücünden kalacak şekilde amirine müessir fiil sucunu işlediği taraflar arasında uyuşmazlık konusu değildir. Kuşkusuz bu hal iş Kanun'un 17. maddesinde ahlak ve iyiniyet kuralları ile bağdaşmayacak ve işverenin iş akdini haklı olarak feshini sağlayan bir olaydır.
Ancak taraflar arasında bu haklı fesih olayı nedeniyle fesih hakkının İş kanunu'nun 18. maddesindeki süre içinde, kullanıp kullanmadığı tartışma konusu yapılmıştır. Olayın vukua geldiği tarih 27.12.1981 tarihidir. Olay disiplin kuruluna bildirilmiş, disiplin kurulu soruşturma yaparak 11.1.1982 tarihli rektörlüğe hitaben yazısında iş akdinin 1475 sayılı yasanın 17/2. maddesi hükmü uyarınca feshine karar verilmesinin uygun olduğu bildirilmiş, 12.1.1982 tarihinde de rektör bunu onaylamak suretiyle akdin feshi işleminin hukuksal açıdan gerçekleşmiş olduğu, sözü edilen belge ve onay yazı ve tarihlerinden anlaşılmıştır.
Savunmada ve karar yerinde 15.2.1982 ve 18.2.1982 tarihlerinden bahsedilmekte ise de; 18.2.1982 tarihli yazının 12.1.1982 tarihinde feshin gerçekleşmesinden sonra davacının af edilme dilekçesine verilen cevabı oluşturduğu, 15.2.1982 tarihinin de Çalışma Bakanlığı müfettişi tutanağına yanlış geçmesi sonucu dile getirildiği dosya içeriği belgelerin yakından incelenmesi sonucu anlaşılmıştır. Nitekim 18.2.1982 tarihli davacının başvurusuna cevap veren yazıda feshin bu tarihten önce yapıldığına işaret edilmiştir. Böyle olunca feshin hakkının 18. maddedeki süre içinde kullanıldığı ortaya çıkmaktadır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerle kıdem ve ihbar istemine ilişkin davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsiz görüldüğünden BOZULMASINA,temyiz peşin harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.3.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.