 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/12488
K: 1985/2199
T: 27.02.1985
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkıyla gecikme zammının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, taraflar arasında uyuşmazlık dışı olmayan ve dava açılmadan önce 22.03.1984 tarihinde ödenen kıdem tazminatı için 2869 sayılı Yasa ile getirilen gecikme süresine göre en yüksek mevduat faizi istemiş ayrıca kıdem tazminatına esas alınan ücret ile sürenin noksan hesap edilmesinden dolayı fark kıdem tazminatı ile bunun yasal faizini istemiştir.
Gerçekten davacının ihtilafsız kıdem tazminatı 24.03.1984 tarihine kadar hesap edilmiş fakat ödemesi 22.03.1984 tarihinde gerçekleşmiştir. Gerçekten burada gecikme hali mevcutsa da davacı, ihtilafsız olan bu tazminatı alırken herhangi bir ihtiraza kayıt (önkoşul) ileri sürmemiştir. B.K.'nun 113. maddesi önkoşulsuz tediye vukuundan borcun ferisi niteliğinde bulunan faizin asıl borçla birlikte sakıt olacağını hükme bağlamıştır. Bu itibarla uyuşmazlık konusu yapılmayan fakat geciktirilerek ödenen kıdem tazminatı için faiz (mevduat faizi ve temerrüt faizi) hükmedilemez.
Mahkeme değişik düşünce ile bu yönü dikkate almadan ödenen kıdem tazminatı için mevduat faizine hükmetmesi yanlıştır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisine iadesine 27.02.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.
