 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/11778
K: 1984/11829
T: 20.12.1984
DAVA : Davacı, ikramiye farkı, izin parası ve yakacak bedelinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılarla, toplanan delillere ve gerektirici sebelere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Evvelce işyerinde uygulanan Toplu İş Sözleşmesinin 31.7.1979 tarihinde sona erdikten sonra işveren işçilerle ayrı ayrı ferdi iş sözleşmeleri imza etmiş karşılıklı hak ve borçları sözleşme hükümlerine göre yürütülmekte iken Yüksek Hakem Kurulu tarafından 21.5.1981 tarihinden itibaren geçerli 8 inci dönem Toplu İş Sözleşmesi uygulanmaya başlanmıştır. böylece işyerindeki uygulamada hizmet akdi ve Toplu İş Sözleşmesi ikileminin ortaya çıktığı anlaşılmaktadır. Bu durumda o tarihte yürürlükte bulunan 275 sayılı Yasanın 3 üncü maddesindeki hukuki kuralların uygulanması ve 1.8.1979 - 1.3.1981 süreli hizmet sözleşmesinin Toplu İş Sözleşmesine aykırı hükümlerinin yerini Toplu İş Sözleşmesindeki hükümlerin alacağı ve Toplu İş Sözleşmesinde aksi belirtilmedikçe hizmet aktinin işçi lehindeki hükümlerinin uygulanması ve uyuşmazlığın çözümünde bu esasların gözönünde bulundurulması gerekir. Buna göre davacının hizmet sözleşmesine dayanarak istediği haklar ya da benzerleri Toplu İş Sözleşmesinde de düzenlenmişse, ferdi sözleşme süresi içinde bunlardan sadece işçi lehine olanının uygulanması, diğerinin uygulanmaması veya aradaki farka hükmedilmesi icap eder. Herhalde ikisi birden uygulanamaz.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten davalı yararına BOZULMASINA, 20.12.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.