 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/1114
K: 1984/1685
T: 21.02.1984
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme sabit olmayan davayı reddetmiştir.
Hüküm üresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı Ağustos 959 ile 30.09.1961 tarihleri arasında karayolları genel müdürlüğünde işçi olarak 03.06.1962-126.12.1974 tarihleri arasında da Orman Genel Müdürlüğünde memur olarak çalışmış ve daha sonra işçi olarak girdiği işyerinden emekli olmuştur.
Davacıya son işçilikte geçen hizmet süresinin kıdem tazminatı ödenmiştir. Ancak bu defa Karayolları Genel Müdürlüğünde işçilik hizmeti ile Orman Genel Müdürlüğünde memur olarak geçen hizmetlerinin kıdem tazminatı hesabında da değerlendirilmediğinden bu hizmetleri için fark kıdem tazminatı istemiştir.
Gerçekten İş Yasasının değişik 14/4. maddesinde emeklilik halinde T.C. Emekli Sandığı Kanunu ve Sosyal Sigortalar Kanunu'na veya yalnız Sosyal Sigortalar Kanunu'na tabi olarak sadece aynı ya da değişik kamu kuruluşlarında geçen hizmet sürelerinin birleştirileceği kabul edilmiştir. Ne varki aynı maddenin 5. fıkrası hükmüne göre birleştirilecek hizmetlerin kıdem tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona ermemiş olması gerekir.
Davacının Karayollarında işçilikte geçen ilk hizmetinin kıdem tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sonbulduğu davalı tarafından kanıtlanmamış daha sonarki memuriyet hizmeti de ilşyeri ile alakası bulunmayan bir suçtan tutuklanması sebebiyle son bulmuştur. İşyeri ve işverenle alakası bulunmayan haricen işlenmiş bir suçun tutukluğu yasada bu hakkı engelleyici sebepler arasında kayılmamış 17/11. maddede yer almamıştır. O halde bu sürelerin kıdem tazminatı hesabında değerlendirilmesi gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisinin iadesine, 21.2.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.